Kazimierz Stepan

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Stepan
Data urodzenia

13 czerwca 1892

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przyczyna śmierci

zbrodnia katyńska

Miejsce spoczynku

Polski Cmentarz Wojenny w Kijowie-Bykowni

Zawód, zajęcie

leśnik

Miejsce zamieszkania

Lwów

Narodowość

polska

Pracodawca

Dyrekcja Lasów Państwowych we Lwowie

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Kazimierz Antoni Stepan (ur. 13 czerwca 1892, zm. 1940 w ZSRR) – polski inżynier leśnik, porucznik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 czerwca 1892 jako syn Juliana[1][2]. W 1908 ukończył VI klasę w C. K. V Gimnazjum we Lwowie[3], następnie przeniósł się do C. K. VIII Gimnazjum we Lwowie, gdzie w 1909 ukończył VII klasę[4], a w 1910 ukończył VIII klasę i zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości[5].

Pracował w Dyrekcji Lasów Państwowych we Lwowie jako kierownik biura technicznego[6]. W 1938 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[7].

W Wojsku Polskim awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8][9][10][6]. Był oficerem rezerwowym lwowskiego 26 pułku piechoty[11][12]. W 1934 jako rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny[13]. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej[6]. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. Był przetrzymywany w obozie w Starobielsku[6][14]. Na wiosnę 1940 został zamordowany w ramach zbrodni katyńskiej. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/3-38, dosłownie określony jako Kazimierz Stiepan; oznaczony numerem 2818)[15]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Był żonaty z Różą Marią (1892-1983, podczas wojny deportowana w głąb ZSRR na ziemię kazachską, po wojnie zamieszkiwała w Londynie)[16].

Ofiarą zbrodni katyńskiej z tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej był także płk Kazimierz Partyka, także maturzysta w C. K. VIII Gimnazjum we Lwowie w 1910.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kazimierz Stepan. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
  2. ↑ Tomasz Skowronek: Leśnicy w grobach Katynia, Charkowa, Miednoje, Bykowni, Kuropat.... W: Leśnicy i drzewiarze z Pomorza i Kujaw – ofiary zbrodni katyńskiej. Toruń: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu / Polskie Towarzystwo Leśne Oddział w Toruniu, 2013, s. 56. ISBN 978-83-88245-94-7.
  3. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. V Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1908. Lwów: 1908, s. 117.
  4. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1909. Lwów: 1909, s. 117.
  5. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1910. Lwów: 1910, s. 78, 79.
  6. ↑ a b c d Leśnicy, którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań w okresie 1938-1949 na terenie Małopolski Wschodniej i powojennej Rzeszowszczyzny. krosno.lasy.gov.pl. s. 56. [dostęp 2014-11-16].
  7. ↑ Odznaczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 260, s. 2, 16 listopada 1938. 
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 499.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 439.
  10. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 256.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 201.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 187.
  13. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 960.
  14. ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 348. ISBN 83-7001-294-9.
  15. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 90. [dostęp 2015-03-23].
  16. ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 46, s. 98, Grudzień 1983. Koło Lwowian w Londynie. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Stepan&oldid=71779003”