Kazimierz Szempliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Włodzimierz Szempliński
Major Major
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1899
Warszawa

Data i miejsce śmierci

31 marca 1971
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1919–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

21 Pułk Piechoty „Dzieci Warszawy”
30 Pułk Strzelców Kaniowskich

Stanowiska

dowódca kompanii
komendant obwodowy PW
adiutant dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

sportowiec

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
Kazimierz Szempliński
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1899
Warszawa

Data śmierci

12 lutego 1971

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Liège 1930 szabla drużynowo

Kazimierz Włodzimierz Szempliński (ur. 7 stycznia 1899 w Warszawie, zm. 31 marca 1971 tamże) – major piechoty Wojska Polskiego, reprezentacyjny szpadzista warszawskiej Legii, olimpijczyk, działacz sportowy.

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

W Wojsku Polskim od listopada 1919 roku. Ukończył kurs szkoły podchorążych piechoty. W wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920 w 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy”. Po wojnie w stopniu porucznika nadal służył w 21 pp w Warszawie. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 roku w korpusie oficerów piechoty (w 1939 zajmował 58. lokatę[1]). Około 1929 roku został przeniesiony do 30 pułku piechoty w Warszawie, do 1935 roku był dowódcą 1 kompanii w I batalionie, potem komendantem obwodowym Przysposobienia Wojskowego przy tym pułku. W latach 1929 i 1931 był komendantem Ośrodka Wychowania Fizycznego w Warszawie[2], a w marcu 1939 komendantem 30 Obwodu PW przy 30 pp[3]

Aktywność sportowa[edytuj | edytuj kod]

Od 1922 roku uprawiał lekkoatletykę, piłkę nożną, marsze i szermierkę.

W 1925 roku należał do zwycięskiej drużyny w marszu „Szlakiem Kadrówki”[2].

W okresie międzywojennym był znanym szermierzem. W 1930 roku zdobył mistrzostwo Polski w szpadzie, a w 1932 roku – mistrzostwo Warszawy, w 1935 roku zdobył mistrzostwo armii w szpadzie i szabli. Uczestniczył w turniejach w Belgii i Francji. W 1930 roku zdobył w turnieju drużynowym szablistów brązowy medal[4] na mistrzostwach świata w Liège (oficjalnie zawody tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą dopiero od 1937). Był członkiem olimpijskiej drużyny szermierczej na igrzyskach olimpijskich w Berlinie (1936)[5]. W mistrzostwach świata w Paryżu w 1937 roku zajął 4. miejsce.

Wojna i po wojnie[edytuj | edytuj kod]

W kampanii wrześniowej 1939 był adiutantem 30 pp. 14 września 1939 roku z grupą żołnierzy przebił się do Warszawy. Brał udział w obronie Warszawy. Po kapitulacji stolicy, od 30 września 1939 roku przebywał w niemieckiej niewoli. Jeniec Oflagu II B Arnswalde, potem, od września 1940 roku – Oflagu II C Woldenberg. W oflagach był aktywnym organizatorem jenieckiego życia sportowego. Po uwolnieniu z niewoli wrócił do kraju. Mieszkał w Warszawie i tam zmarł. Pochowany na cmentarzu Wolskim.

Grób Kazimierza Szemplińskiego na Cmentarzu Wolskim

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 36.
  2. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 719.
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 674.
  4. Fechten - Weltmeisterschaften (Säbel - Herren) [online], sport-komplett.de [dostęp 2024-01-13] (niem.).
  5. Olympedia – 1936 Summer Olympics, Fencing, Épée, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-01-13]. (ang.).
  6. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 78)
  7. M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  8. M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 19 z 12 grudnia 1929 r., s. 365.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]