Kazimierz Tyszkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Tyszkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1894
Kozówka k. Brzeżan

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 1940
Lwów

Zawód, zajęcie

historyk, bibliograf

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Wawrzyn Akademicki

Kazimierz Tyszkowski herbu Gozdawa (ur. 30 lipca 1894 w Kozówce k. Brzeżan, zm. 25 kwietnia 1940 we Lwowie) – polski historyk, bibliograf, badacz dziejów nowożytnych Polski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa Tyszkowskiego h. Gozdawa i Marii Antoniny z Łączyńskich h. Nałęcz. Ukończył gimnazjum we Lwowie. Studiował na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie, tamże uzyskał doktorat (1918 - Poselstwo Lwa Sapiehy do Moskwy w roku 1600) i habilitację. Był uczniem Ludwika Finkla[1]. Od 1908 należał do Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”. W czasie studiów był dwukrotnie prezesem Bratniej Pomocy. Od 1913 (z przerwami) pracował w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie[2], członek przybrany Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek komisji historycznej Polskiej Akademii Umiejętności[3].

Podczas I wojny światowej, latach 1914–1915, służył w wojsku austriackim na froncie wschodnim. Ciężko ranny został zwolniony z wojska jako inwalida[3].

Od 1922 do końca życia pracował jako kustosz w Ossolineum we Lwowie. W latach 1924–1937 sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego, organizator Zjazdów Historyków Polskich. Od 1932 redaktor „Wiadomości Historycznych”, w latach 1937–1939 redaktor „Kwartalnika Historycznego”. Współpracownik Polskiego Słownika Biograficznego (biogramy: Jan Abramowicz, Wacław (Iwan) Agryppa, t. 1, 1935). Specjalizował się w stosunkach polsko-rosyjskich w XVI i XVII wieku.

Od 27 września 1924 był mężem Marii z Długoszów[3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Poselstwo Lwa Sapiehy do Moskwy w roku 1584 (1920)
  • Łukasza Opalińskiego obrona Polski (1921)
  • Odgłosy rokoszowe na Litwie (1923)
  • Stosunki ks. Konstantego Wasyla Ostrogskiego z Michałem, hospodarem multańskim (1925)
  • Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Lwowie (1926)
  • Poselstwo Lwa Sapiehy do Moskwy w roku 1600 (1927)
  • Plany unii polsko-moskiewskiej na przełomie XVI i XVII wieku (1928)
  • Polonica w Archiwum Wiedeńskim (1929)
  • Gustaw Adolf wobec Polski i Moskwy 1611–1616 (1930)
  • Aleksander Lisowski i jego zagony na Moskwę (1932)
  • Kozaczyzna w wojnach moskiewskich Zygmunta III (1935)
  • Polskie Towarzystwo Historyczne 1925–1936 (1937)

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Lepszy, Kazimierz Tyszkowski, „Kwartalnik Historyczny” 53 (19391945), s. 611–619.
  • Mirosław Filipowicz, Wobec Rosji: studia z dziejów historiografii polskiej od końca XIX wieku po II wojnę światową, Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej 2000, s. 93–95.
  • Joanna Pisulińska, Doktoraty historyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza 1918–1939 [w:] Wielokulturowe środowisko historyczne Lwowa w XIX i XX w., t. 1, red. Jerzy Maternicki, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego 2004, s. 233–249.
  • Jan Draus, Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni, Kraków: Księgarnia Akademicka 2007.
  • Paweł Sierżęga, Kazimierz Tyszkowski (1894–1940) [w:] Złota księga historiografii lwowskiej XIX i XX wieku, pod red. Jerzego Maternickiego, przy współpr. Leoniada Zaszkilniaka, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego 2007, s. 579–595.
  • Paweł Sierżęga, Kazimierz Tyszkowski – redaktor wydawnictw Polskiego Towarzystwa Historycznego i Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, [w:] Historiae deditus . Profesorowi Adamowi Galosowi w 85. rocznicę urodzin, red. Krystyn Matwijowski, Wojciech Mrozowicz, „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka” 64 (2009), nr 2/3, s. 235–243.
  • Paweł Sierżęga, Kazimierz Tyszkowski (1894–1940). Z dziejów nauki polskiej w międzywojennym Lwowie, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego 2011.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Joanna Pisulińska, Doktoraty historyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza 1918– 1939 [w:] Wielokulturowe środowisko historyczne Lwowa w XIX i XX w., t. 1, red. Jerzy Maternicki, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego 2004, s. 233– 249.
  2. Teofil Emil Modelski, Towarzystwo Historyczne 1914–1924, [w:] Kwartalnik Historyczny, rocznik LI, zeszyt 1–2, Lwów 1937, s. 72.
  3. a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 325. [dostęp 2021-11-24].
  4. M.P. z 1928 r. nr 122, poz. 203 „za zasługi, położone dla rozwoju Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie”.
  5. M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za krzewienie czytelnictwa”.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]