Kałan morski
| Enhydra lutris[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
kałan | ||
| Gatunek |
kałan morski | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki[2] | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 Kałan morski - zasięg[3] | |||
Kałan morski[4], wydra morska[5], kałan[5], wydrozwierz[5] (Enhydra lutris) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Enhydra Fleming, 1822.
Systematyka
Gatunek typowy
Mustela lutris Linnaeus, 1758
Podgatunki
Wyróżniono kilka podgatunków E. lutris[2][4]:
- E. lutris lutris
- E. lutris kenyoni
- E. lutris nereis – kałan kalifornijski
Wygląd
Długość – 130 cm, długość ogona – 30 cm, masa do 45 kg. Podobna do wydry, nieco masywniejsza. Sierść brunatna, brzuch jaśniejszy.
Występowanie
Dawniej: północny Ocean Spokojny i Morze Beringa
Dziś: Wyspy Kurylskie, Aleuty i wyspy u wybrzeży południowo-zachodniej Kanady
Tryb życia
Żyje głównie w wodzie, doskonale pływa, potrafi nurkować na głębokość do 60 m i wstrzymać pod wodą oddech na 8 minut. Najchętniej zamieszkuje rafy i skaliste wybrzeża. Żyje głównie w stadach.
Historia polowań
Pierwsza styczność z miękkim futrem tego zwierzęcia miał James Cook w 1778 roku. Podróżował wtedy wzdłuż zachodnich wybrzeży Ameryki Północnej. Ów kapitan nabył futra od Indian zamieszkujących wysepki w pobliżu wyspy Vancouver. Szybko stwierdzono, że futro wydry jest bardzo miękkie i zaczęto wyścielać nimi posłania i wierzchnia okrycia. Cena za sztukę kształtowała się w granicach 200–300 dolarów.
Podczas wypraw na te zwierzęta z większych statków spuszczano małe łodzie, którymi wpływano w ciasne zatoczki. Technika polowań była bardzo prosta. Podchodzono do zwierzęcia i uderzano je pałką. Wydry nie znały ludzi, więc nie wyczuwały niczego złego. Przy uderzeniu zasłaniały jedynie łapką oczy.
W 1786 roku rosyjscy myśliwi odkryli Wyspy Pribyłowa, a na nich całe mnóstwo tych zwierząt. W pierwszym roku tylko dwaj ludzie upolowali 5000 wyder morskich. Wysokie tempo eksploatacji w ciągu 30 lat doprowadziło do ich zagłady[6].
Ochrona
W 1910 uznana za gatunek zagrożony z powodu polowań mających na celu zdobyć jej cenne, gęste futro, obecnie gatunek ginący chroniony przepisami konwencji waszyngtońskiej.
Przypisy
- ↑ a b Enhydra lutris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Enhydra lutris. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-07-17]
- ↑ a b c Enhydra lutris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 155. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b c K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 422, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ Leńkowa Antonina, Oskalpowana Ziemia. 1988 wyd. „Śląsk” Katowice wydanie IV zaktualizowane, s. 70–71.