Kenizyci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kenizyci (hebr. קְנִזִּי) – wspomniany w Biblii lud zamieszkujący Kanaan przed przybyciem Izraelitów.

Wymienieni zostali w Księdze Rodzaju (15,19) jako jeden z narodów zamieszkujących ziemię przyobiecaną Abrahamowi. Nie podano żadnych bliższych informacji na ich temat[1]. Tradycja wywodziła ich pochodzenie od Kenaza, wnuka Ezawa, przodka jednego z plemion edomickich. Na tej podstawie siedziby Kenizytów lokalizowane są na terenie Edomu[2]. Według Biblii Kenizytą był Kaleb, co wskazuje iż w późniejszym okresie lud ten zasymilował się z plemieniem Judy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Niels Peter Lemche: The A to Z of Ancient Israel. Plymouth: Scarecrow Press, 2004, s. 179.
  2. Eerdmans Dictionary of the Bible. edited by David Noel Freedman. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 2000, s. 763.
  3. The International Standard Bible Encyclopedia. T. 3. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 1986, s. 7.