Kermit Washington
| 24, 26, 42, 3 | ||||||||||||||||||
| silny skrzydłowy | ||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
17 września 1951 | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
203 cm | |||||||||||||||||
| Masa ciała |
104 kg | |||||||||||||||||
| Kariera | ||||||||||||||||||
| Aktywność |
1973–1987 | |||||||||||||||||
| Szkoła średnia |
Coolidge (Waszyngton, D.C.) | |||||||||||||||||
| College |
American (1970–1973) | |||||||||||||||||
| Draft |
1973, numer: 5 | |||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Kermit Alan Washington (ur. 17 września 1951 w Waszyngtonie) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji skrzydłowego, uczestnik meczu gwiazd NBA[1], zaliczany dwukrotnie do drugiego składu najlepszych obrońców NBA[2].
Jest kojarzony głównie z feralną bójką, która miała miejsce podczas spotkania Los Angeles Lakers z Houston Rockets, 9 grudnia 1977[3]. Podczas całego zamieszania i przepychanek Washington zobaczył kątem oka nadbiegającego Rudy'ego Tomjanovicha. Odwrócił się i wymierzył mu cios prosto w twarz, którym powalił go na parkiet. Tomjanovich leżał w kałuży krwi, a dźwięk uderzenia i łamanych kości było słychać nawet w dalszych rzędach. Na hali zapanował absolutna cisza, nazwana później przez dziennikarzy - „najgłośniejszą ciszą w historii ligi”[3]. W wyniku całego incydentu Tomjanovich omal nie zginął. Miał połamane kości policzkowe, nos oraz szczękę, które to zagrażały jego życiu. Był jednak w stanie wstać i przy asyście pójść do szatni. W drodze do niej doszło do kolejnej scysji z Washingtonem, mimo iż Tomjanovich ledwo trzymał się na nogach. Chciał wiedzieć dlaczego został uderzony, skoro chciał rozdzielić walczących. Washington bełkotał coś w szale agresji, aż interweniowała ochrona. Tomjanovich opuścił resztę sezonu zasadniczego, a z konsekwencjami wypadku musiał się borykać już do końca swojej kariery. Przyznał później, że w ustach czuł smak krwi oraz płynu mózgowo-rdzeniowego[3]. Washington został zawieszony na 26 spotkań (najdłuższa wówczas kara w historii), a uderzenie przeszło do historii jako „The Punch”[3].
Jeszcze w tym samym miesiącu (27 grudnia) został wytransferowany przez Lakers wraz z Donem Chaneyem i wyborem pierwszej rundy draftu 1978 (Freeman Williams) do Bostonu, w zamian za Charliego Scotta[4]. W trakcie przerwy międzysezonowej trafił do San Diego Clippers, a z nim Kevin Kunnert, Sidney Wicks i Freeman Williams. W przeciwnym kierunku powędrowali natomiast Nate Archibald, Marvin Barnes, Billy Knight oraz wybory drugich rund draftu 1981 (Danny Ainge) oraz 1983 (Rod Foster) roku[4]. Po zmianie klubu rozegrał swój pierwszy w karierze pełny sezon. Notował średnio 11,3 punktu, 9,8 zbiórki oraz 1,5 bloku[4]. Po zakończeniu rozgrywek trafił do Portland Trail Blazers, gdzie rozegrał najbardziej udany sezon w karierze, osiągając średnie 13,4 punktu, 10,5 zbiórki, 2,1 asyst i 1,6 bloku[4]. W trakcie trwania rozgrywek wystąpił w meczu gwiazd, natomiast po ich zakończeniu został zaliczony do drugiego składu najlepszych obrońców ligi[1][2].
W 1981 zaliczono go po raz drugi z rzędu do All-NBA Defensive Second Team[2]. Bóle pleców oraz kolan wzmogły się wtedy na tyle, że rok później zdecydował się zakończyć karierę, po rozegraniu zaledwie 20 spotkań sezonu regularnego[4]. Pięć lat później próbował jeszcze powrócić do ligi, jako zawodnik Warriors, ale próba ta zakończyła się fiaskiem. Klub zwolnił go 25 listopada 1987 roku, po rozegraniu zaledwie sześciu spotkań[4].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
- NCAA
- NBA
- Uczestnik meczu gwiazd NBA (1980)[1]
- 2-krotnie wybierany do II składu defensywnego NBA (1980, 1981)[2]
- Lider play-off w średniej zbiórek (1981)[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c 1980 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c d All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c d Z Archiwum MVP: Ciemna Strona NBA – część 1. mvp-magazyn.pl. [dostęp 2014-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2014)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Kermit Washington - Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Official NCAA Consensus All-Americans. ncaa.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NCAA Basketball Division I Records. ncaa.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Rebounds Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-03]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Profil na nba.com (ang.)
- Profil na landofbasketball.com (ang.)
- Statystyki na basketball-reference.com (ang.)