Kefar Menachem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kfar Menahem)
Kefar Menachem
‏כפר מנחם‎
ilustracja
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Południowy

Wysokość

116 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


945

Nr kierunkowy

+972 8

Kod pocztowy

79875

Położenie na mapie Dystryktu Południowego
Mapa konturowa Dystryktu Południowego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kefar Menachem”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kefar Menachem”
Ziemia31°43′54″N 34°50′10″E/31,731667 34,836111
Strona internetowa

Kefar Menachem (hebr. כפר מנחם; pol. Wioska Menachema) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Jo’aw, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Kibuc leży na niewielkim wzgórzu położonym na skraju nadmorskiej równiny, na granicy z Szefelą, w odległości 20 kilometrów od Morza Śródziemnego.

W jego otoczeniu znajdują się moszawy Kefar ha-Rif i Gefen, kibuc Rewadim oraz arabska wieś Al-Azi. Na północny wschód od kibucu znajduje się baza Sił Obronnych Izraela z bunkrami amunicyjnymi.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba mieszkańców Kefar Menachem[1]:

Historia[edytuj | edytuj kod]

Osada została założona w 1935 przez członków żydowskiej podziemnej organizacji zbrojnej Irgun. Pierwotnie był to moszaw, który nosił nazwę Irgun Menachem, na cześć syjonistycznego przywódcy Menachema Osishkina (1863-1941). Podczas arabskich rozruchów w 1936 moszaw został zniszczony i porzucony.

W dniu 27 lipca 1937 nastąpiła odbudowa moszawu, jako obronnej osady z wieżą i palisadą[2]. W 1939 osiedliła się tu grupa imigrantów ze Stanów Zjednoczonych, którzy byli członkami ruchu Ha-Szomer Ha-Cair. Założyciele moszawu opuścili wówczas osadę i 31 października 1939 założyli nowy moszaw Kefar Warburg. Natomiast stary moszaw został w dniu 6 grudnia 1939 przemianowany na kibuc Kefar Menachem. Był on otoczony przez wsie arabskie, jednak stosunki z ich mieszkańcami układały się stosunkowo dobrze. Dochodziło do sporadycznych przypadków drobnych kradzieży produktów rolniczych, ale nie było żadnych poważnych incydentów. Po Wojnie o Niepodległość w 1948 kibuc zajął ziemie opuszczonej arabskiej wioski Idnibba, która została zajęta i wysiedlona 9 lipca[3].

W latach 50. XX wieku kibuc był jednym z czołowych producentów drobiu w Izraelu. W XX wieku znalazł się w głębokim kryzysie, który wymusił przeprowadzenie całego procesu prywatyzacji i usunięcia elementów kolektywizmu z gospodarki. Obecnie kibuc posiada plany rozbudowy o 150 nowych domów, z których 100 już jest wykupiona[4].

Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]

Przy szkole utworzono regionalne muzeum Shfela z rekonstrukcją oryginalnej wieży obserwacyjnej i obronnej palisady[5]. Dodatkowo w kibucu jest ośrodek kultury z salą koncertową. Z obiektów sportowych jest boisko do piłki nożnej oraz basen kąpielowy.

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

W kibucu jest szkoła średnia Tzafit.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka kibucu opiera się intensywnym rolnictwie, sadownictwie i hodowli drobiu. Poza uprawami polowymi uprawia się winorośl i drzewa owocowe - granaty, migdały, brzoskwinie, morele i nektarynki.

Spółka Kfar Menachem Metal Works Ltd. produkuje nieżelazne części dla napowietrznych linii elektrycznych[6]. W sąsiedztwie kibucu znajduje się kamieniołom. Poza tym mniejsze firmy świadczą usługi w zakresie edukacji, opieki zdrowotnej, wyżywienia, odzieży, kosmetyków, itp. Wraz z przekształceniem się kibucu coraz więcej osób zaczęło pracować poza osiedlem.

Tutejszy hotel oferuje możliwość organizacji konferencji i szkoleń.

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

W kibucu znajduje się ośrodek zdrowia, warsztat mechaniczny i sklep wielobranżowy.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Na zachód od kibucu przebiega autostrada nr 6, brak jednak możliwości wjazdu na nią. Z kibucu wyjeżdża się na północ na drogę nr 383, którą jadąc na wschód dojeżdża się do moszawu Gefen, lub jadąc na zachód dojeżdża się do moszawu Bene Re’em i drogi ekspresowej nr 3 (AszkelonModi’in-Makkabbim-Re’ut).

Osoby związane z kibucem[edytuj | edytuj kod]

  • Sandra Bernhard – amerykańska aktorka, w latach 70. pracowała jako ochotniczka w kibucu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane statystyczne. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2011-08-12]. (hebr.).
  2. Tower and stockade - Homa Umigdal. [w:] Holiday in Israel [on-line]. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  3. Welcome To Idnibba. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  4. Kefar Menahem. [w:] Your Yoav Experience [on-line]. [dostęp 2011-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)]. (ang.).
  5. Shfela Museum. [w:] Israel Museum's [on-line]. [dostęp 2011-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-17)]. (ang.).
  6. Kfar Menachem Metal Works Ltd.. [w:] ICA - Industrial Cooperation Authority [on-line]. [dostęp 2009-03-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]