Kia Credos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kia Clarus)
Kia Credos
Kia Parktown
Ilustracja
Kia Clarus przed liftingiem
Inne nazwy

Kia Clarus

Producent

Kia

Zaprezentowany

Czerwiec 1995

Okres produkcji

1995 – 2001

Miejsce produkcji

Korea Południowa Hwaseong[1]

Poprzednik

Kia Concord
Kia Capital

Następca

Kia Optima
(Korea Południowa i Australia)
Kia Magentis
(Europa)

Dane techniczne
Segment

D

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna
5-biegowa manualna

Napęd

przedni

Długość

4710-4745 mm (4D)
4760 mm (5D)

Szerokość

1780 mm

Wysokość

1400 mm (4D)
1480 mm (5D)

Rozstaw osi

2665 mm

Masa własna

1220–1346 kg

Zbiornik paliwa

60 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

425-765 l[2]

Ładowność

500 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Mazda Capella

Konkurencja

Ford Mondeo
Hyundai Sonata
Opel Vectra
Toyota Avensis
Volkswagen Passat

Kia Credossamochód osobowy klasy średniej produkowany pod południowokoreańską marką Kia w latach 1995 – 2001.

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

Kia Clarus - tył
Kia Parktown
Kia Credos po liftingu
Kia Credos - tył po liftingu

Kia Credos została przedstawiona w 1995 roku jako następca rodziny modeli Concord i Capital[3], tym razem zyskując projekt nadwozia samodzielnie opracowany przez Kię. Charakterystycznymi elementami stylistyki stały się podłużne reflektory, chromowana atrapa chłodnicy, a także charakterystynie opadająca linia bagażnika z nisko osadzonymi, agresywnie ukształtowanymi lampami.

Pomimo samodzielnego projektu stylistycznego, pod kątem technicznym samochód kontynuował współpracę z japońską Mazdą, opierając się na platformie modelu Capella/626[4].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W 1998 roku Kia Clarus przeszła obszerną restylizację nadwozia, w ramach której pojazd zyskał bardziej awangardową stylizację. Z przodu pojawiły się bardziej agresywnie ukształtowane reflektory i bardziej owalna atrapa chłodnicy, za to tylna część nadwozia otrzymała bardziej foremne kształty z większymi, wyżej umieszczonymi lampami[5]. Przy okazji restylizacji zdecydowano się także poszerzyć ofertę nadwoziową o odmianę kombi pod nazwą Kia Parktown[6], którą nadano modelowi w Korei Południowej. Na pozostałych rynkach samochód stanowił element gamy modelu Credos/Clarus.

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Jako Kia Credos samochód był sprzedawany nie tylko w Korei Południowej, ale i w Nowej Zelandii i Australii[7]. W Europie i Ameryce Południowej pojazd nosił nazwę Kia Clarus[8], który objął także przedstawioną po modernizacji wersję kombi.

Wersje wyposażeniowe[edytuj | edytuj kod]

  • SLX
  • GLX

Pojazd wyposażony mógł być m.in. w system ABS, elektryczne sterowanie szyb, elektryczne sterowanie lusterek oraz światła przeciwmgłowe, a także klimatyzację[2].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • L4 1.8l Kia
  • L4 2.0l Mazda
  • V6 2.0l Rover


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Łukasz Kochanek: Kia Clarus - koreańska Mazda 626?. autocentrum.pl, 2011. [dostęp 2018-12-29].
  2. a b Robert Rybicki: Kia Clarus 2.0 GLX: auto raczej dla odważnych. auto-swiat.pl, 2010-09-27. [dostęp 2018-12-29].
  3. Kia Credos. [dostęp 2020-12-09]. (pol.).
  4. Michał Rogoziński: KIA Clarus - budżetowo też się da. autocentrum.pl, 2014. [dostęp 2018-12-29].
  5. Kia Clarus - car review. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  6. Kia Parktown 1998–99 wallpapers. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  7. Kia Credos: Korea Gets Serious About Larger Cars. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  8. Kia Clarus. [dostęp 2020-12-09]. (pol.).