Kia Picanto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kia Picantosamochód osobowy klasy miejskiej produkowany pod południowokoreańską marką Kia od 2003 roku. Od 2017 roku produkowana jest trzecia generacja modelu.

Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]

Kia Picanto I
Ilustracja
Kia Picanto I przed liftingiem
Inne nazwy

Kia Eko Taxi
Kia EuroStar
Kia Morning
Naza Suria
Naza Picanto

Producent

Kia

Zaprezentowany

Sierpień 2011

Okres produkcji

2003 – 2011

Miejsce produkcji

Korea Południowa Seosan
Malezja Gurun
Wietnam Chu Lai

Poprzednik

Kia Visto

Następca

Kia Picanto II

Dane techniczne
Segment

A

Typy nadwozia

5-drzwiowy hatchback

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna
4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

3535 mm

Szerokość

1595 mm

Wysokość

1480 mm

Rozstaw osi

2370 mm

Masa własna

836–945 kg

Zbiornik paliwa

35 l

Liczba miejsc

5

Test Euro NCAP

4 gwiazdek

Bagażnik

157-868 l

Dane dodatkowe
Pokrewne

Hyundai Atos
Hyundai Getz
Hyundai i10

Konkurencja

Chevrolet Spark
Citroën C1
Fiat Panda
Opel Agila
Toyota Aygo
Volkswagen Fox

Kia Picanto I – tył
Kia Picanto I po liftingu
Kia Picanto I – tył po liftingu
chilijska Kia Morning I po drugim liftingu

Kia Picanto I została zaprezentowana po raz pierwszy w 2003 roku.

Światową premierę pierwszego w dużym zakresie samodzielnie skonstruowanego małego samochodu Kii, która odbyła się na wystawie we Frankfurcie nad Menem, poprzedziła internetowa prezentacja w sierpniu 2003 roku[1].

Kia Picanto zastąpiła oferowany wyłącznie w Korei Południowej i Indonezji model Visto[2], tym razem będąc pojazdem zbudowanym z myślą o rynkach globalnych. Samochód zbudowany został w oparciu o płytę podłogową bratniego Hyundaia, współdzieląc ją z większym i dłuższym hatchbackiem Getz[3]. Charakterystycznymi cechami pierwszej generacji Kii Picanto były krągłe proporcje nadwozia z dużymi, pionowymi lampami.

Restylizacje[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku Kia Picanto pierwszej generacji przeszła obszerną restylizację nadwozia[4]. Zmieniony został m.in. przód pojazdu w którym zastosowano nowe, bardziej zaokrąglone reflektory, a także oblejszą atrapę chłodnicy oraz pokrywę silnika i zderzak[5]. We wnętrzu pojazdu nieznacznie przemodelowano zestaw wskaźników, a do listy wyposażenia podstawowego wprowadzono elektryczne wspomaganie kierownicy[6]. Zmienił się także kształt wkładów tylnych lamp, które otrzymały wypukłe, okrągłe akcenty.

We wrześniu 2009 roku pojazd przeszedł kolejną restylizację, za który odpowiedzialny był szef działu projektowego marki – Peter Schreyer. Zmianom ponownie poddano przód pojazdu, w którym zastosowano nowy wzór atrapy chłodnicy, ciemne wkłady reflektorów oraz przeprojektowany zderzak. W lusterkach zewnętrznych zamontowane zostały dodatkowe kierunkowskazy[6]. Modernizacja objęła jedynie oferowany w Korei Południowej i Chile wariant pod nazwą Morning[7].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Na wewnętrznym rynku Korei Południowej, a także w Chile samochód oferowano pod nazwą Kia Morning[8]. Na Tajwanie samochód otrzymał z kolei nazwę Kia EuroStar[9]. Ponadto, na rynku kolumbijskim pojazd oferowano w dodatkowym wariancie opracowanym z myślą o korporacjach taksówkarskich pod nazwą Kia Eko Taxi.

W Malezji produkcja pojazdu z myślą o lokalnym rynku była prowadzona przez lokalne przedsiębiorstwo Naza. Początkowo samochód nosił nazwę Naza Suria[10], a po restylizacji – Naza Picanto[11].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

  • Cool
  • EX
  • LX
  • SLX
  • Strike
  • City
  • Family
  • Comfort
  • Optimum

W zależności od wybranej wersji wyposażeniowej auto mogło być wyposażone m.in. w elektryczne wspomaganie kierownicy, zamek centralny, dwie poduszki powietrzne, podgrzewane fotele, system Isofix, klimatyzację manualną, światła przeciwmgłowe oraz elektryczne sterowanie szyb[12] i elektryczne sterowanie lusterek.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

Silnik Pojemność
skokowa
[cm³]
Typ silnika Moc maksymalna
[KM] przy obr./min
Maks. moment
obrotowy [Nm]
przy obr./min
Przyspieszenie
0–100 km/h [s]
Prędkość
maks. [km/h]
Silniki benzynowe:
1.0 GSL 999 R4 SOHC 62/5600 89/3000 15,8 150
1.1 GSL 1086 R4 DOHC 65/5500 99/2800 17,5 145
Silniki wysokoprężne:
1.1 DSL 1120 R3 DOHC 75/4000 155/1900-2750 15,7 163


Druga generacja[edytuj | edytuj kod]

Kia Picanto II
Ilustracja
Kia Picanto II przed liftingiem
Inne nazwy

Kia Eko Taxi
Kia Morning

Producent

Kia

Projektant

Peter Schreyer

Zaprezentowany

Styczeń 2011

Okres produkcji

2011 – 2017

Miejsce produkcji

Korea Południowa Seosan
Malezja Gurun
Xinzhu
Wietnam Chu Lai
Algieria Batna
Pakistan Karaczi

Poprzednik

Kia Picanto I

Następca

Kia Picanto III

Dane techniczne
Segment

A

Typy nadwozia

3 i 5-drzwiowy hatchback

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna
4-biegowa automatyczna
CVT

Napęd

przedni

Długość

3595 mm

Szerokość

1595 mm

Wysokość

1490 mm

Rozstaw osi

2385 mm

Masa własna

840–900 kg

Zbiornik paliwa

35 l

Liczba miejsc

5

Test Euro NCAP

5 gwiazdek

Bagażnik

200-918 l

Ładowność

495 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Hyundai i10
Kia Ray

Konkurencja

Chevrolet Spark
Fiat Panda
Renault Twingo
Škoda Citigo
Toyota Aygo
Volkswagen up!

Kia Picanto II – tył
Kia Picanto II 3D
Kia Picanto II 3D – tył
kolumbijska Kia Eko Taxi II
południowokoreańska Kia Morning II po liftingu
południowokoreańska Kia Morning II – tył po liftingu

Kia Picanto II została zaprezentowana po raz pierwszy w 2011 roku.

Druga generacja Picanto przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika, od podstaw powstając według nowego języka stylistycznego Kii opracowanego przez Petera Schreyera[13].

Samochód zyskał bardziej dynamiczne proporcje, z dużymi, wysoko umieszczonymi reflektorami o obłym kształcie, a także zadartą ku górze linii nadwozia i szeroko rozstawionymi lampami tylnymi. W kabinie pasażerskiej charakterystycznym akcentem stała się dwuramienna kierownica z motywem tygrysiego nosa, wprost nawiązując do wyglądu atrapy chłodnicy[14].

Pod kątem przestronności nadwozia, samochód stał się obszerniejszy dzięki większemu rozstawowi osi[15]. Początkowo gama nadwoziowa składała się wyłącznie z 5-drzwiowego hatchbacka, z kolei podczas Geneva Motor Show w 2011 roku przedstawiono także wariant 3-drzwiowy charakteryzujący się bardziej zadartą ku górze linią szyb i innym wzorem zderzaków[16]. Ponadto, pojazd odróżniała też większa atrapa chłodnicy oraz jaśniejsze wkłady reflektorów ze zmienionym układem soczewek.

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2015 roku podczas targów motoryzacyjnych w Genewie zaprezentowana została wersja po liftingu. Zmieniony został m.in. wygląd przednich zderzaków, atrapa chłodnicy, a także delikatnie wykończenie wnętrza pojazdu[17].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak poprzednik, w Korei Południowej[18] oraz Chile[19] samochód był oferowany pod nazwą Kia Morning. Ponadto, ofertę w Kolumbii ponownie uzupełnił wariant opracowany dla taksówkarzy pod nazwą Kia Eko Taxi[20].

Wersje wyposażeniowe[edytuj | edytuj kod]

  • EX
  • LX
  • SE
  • Si
  • M
  • L
  • XL

Standardowe wyposażenie podstawowej wersji M obejmuje m.in. 6 poduszek powietrznych, elektryczne wspomaganie kierownicy, system ABS oraz BAS, światła do jazdy dziennej, zamek centralny z pilotem oraz komputer pokładowy.

Bogatsza wersja L dodatkowo wyposażona została m.in. w podgrzewanie i elektryczne sterowanie lusterek, elektryczne sterowanie szyb oraz radio CD/MP3. Najbogatsza wersja XL dodatkowo obejmowała m.in. wykonane w technologii LED światła do jazdy dziennej, światła przeciwmgłowe, wielofunkcyjną kierownicę, klimatyzację manualną oraz chromowane dodatki wykończeniowe[21].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R3 1.0l MPI
  • R3 1.0l LPGi
  • R3 1.0l FFV
  • R4 1.2l MPI


Trzecia generacja[edytuj | edytuj kod]

Kia Picanto III
Ilustracja
Kia Picanto III przed liftingiem
Inne nazwy

Kia Grand Eko Taxi
Kia Morning
Kia X-Line

Producent

Kia

Projektant

Peter Schreyer

Zaprezentowany

Styczeń 2017

Okres produkcji

od 2017

Miejsce produkcji

Korea Południowa Seosan
Malezja Gurun
Algieria Batna
Rosja Królewiec

Poprzednik

Kia Picanto II

Dane techniczne
Segment

A

Typy nadwozia

5-drzwiowy hatchback

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna
4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

3595 mm

Szerokość

1595 mm

Wysokość

1485 mm

Rozstaw osi

2400 mm

Masa własna

860–884 kg

Zbiornik paliwa

35 l

Liczba miejsc

5

Test Euro NCAP

3 gwiazdek

Bagażnik

255-1010 l[22]

Dane dodatkowe
Pokrewne

Hyundai i10

Konkurencja

Citroën C1
Fiat Panda
Opel Karl
Renault Twingo
Toyota Aygo
Volkswagen up!

Kia Picanto III – tył
Kia Picanto III GT-Line
Kia Picanto III X-Line po liftingu
Kia Picanto III po drugim liftingu
Kia Picanto III – tył po drugim liftingu

Kia Picanto III została zaprezentowana po raz pierwszy w 2017 roku.

Podobnie jak debiutująca kilka tygodni wcześniej kolejna generacja większej Rio, kolejne wcielenie Kii Picanto przyjęło ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika[23]. Samochód zyskał bardziej agresywną stylizację i łagodniej ukształtowaną bryłę nadwozia. Pas przedni przyozdobił ponownie duży wlot powietrza w zderzaku, z kolei atrapa chłodnicy stała się węższa.

Samochód został opracowany w ramach kooperacji dwóch biur projektowych Kii w południowokoreańskim Namyang oraz niemieckim Frankfurcie nad Menem[24]. Wykorzystano nową płytę podłogową, która otrzymała o 15 mm zwiększony rozstaw osi[25].

Picanto X-Line[edytuj | edytuj kod]

W 2017 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie zaprezentowana została uterenowiona wersja X-Line. W stosunku do normalnej wersji pojazdu podniesiony został o 15 mm prześwit oraz zamontowane zostały specjalne zderzaki i nadkola[26]. Na rynku kolumbijskim wariant ten oferowany jest jako odrębny model w gamie, nosząc nazwę Kia X-Line[27].

Restylizacje[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2020 roku Kia Picanto trzeciej generacji przeszła kosmetyczną restylizację nadwozia. Samochód otrzymał przeprojektowany wzór przedniego oraz tylnego zderzaka, a także odświeżone wkłady reflektorów oraz lamp tylnych. W kabinie pasażerskiej zamontowano z kolei większy wyświetlacz zaktualizowanego systemu multimedialnego[28].

3 lata później, w czerwcu 2023 roku, Picanto trzeciej generacji przeszło znacznie obszerniejszą niż poprzednio drugą modernizację upodabniającą samochód do nowej generacji języka stylistycznego firmy autorstwa Karima Habiba. Wzorem wdrażającego tę estetykę modelu EV9[29], pas przedni zyskał większy dolny wlot powietrza i charakterystyczne, dwuramienne reflektory w kształcie bumerangu wykonane w technologii LED. Poza przeprojektowanymi zderzakami, zmiany objęły także tylną część nadwozia, gdzie lampy stały się smuklejsze i objęły także klapę bagażnika, przez którą pobiegła odblaskowa blenda[29]. W kabinie pasażerskiej jako standard zastosowano większy, 8-calowy ekeran dotykowy systemu multimedialnego, a analogowe wskaźniki zastąpiono wyłącznie 4,2-calowym ekranem. Producent wyposażył zmodernizowane Picanto także w bogatszy pakiet systemów bezpieczeńtwa[30].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Wzorem poprzedników, trzecia generacja Picanto w Korei Południowej[31] oraz Chile[32] nosi nazwę Kia Morning. Ponadto, wariant dla odbiorców taksówkarskich w Kolumbii standardowo malowany na żółto przyjął nazwę Kia Grand Eko Taxi[33].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

  • M
  • L
  • S
  • GT-Line
  • GT-Line S
  • X-Line

Standardowe wyposażenie podstawowej wersji M pojazdu obejmuje m.in. 6 poduszek powietrznych, system ABS i ESC, elektryczne sterowanie szyb, zamek centralny z pilotem, klimatyzację manualną, radio CD/MP3, wielofunkcyjną kierownicę, port AUX i USB oraz Bluetooth.

Bogatsza wersja L obejmuje dodatkowo m.in. klimatyzacje automatyczną, 7-calowy kolorowy ekran dotykowy systemu multimedialnego z kamerą cofania oraz 6-głośnikami, przednie reflektory i światła przeciwmgłowe typu projekcyjnego, światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED, podgrzewanie oraz elektryczne sterowanie lusterek. Najbogatsza wersja GT Line i X-Line dodatkowo wyposażona została m.in. w wyposażone w kierunkowskazy lusterka zewnętrzne składane elektrycznie, podgrzewane koło kierownicy oraz przednie fotele, skórzaną tapicerkę oraz czujniki cofania.

Opcjonalnie auto doposażyć można m.in. w system aktywnego wspomagania jazdy (AEB), system nawigacji satelitarnej oraz system bezkluczykowy[34].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R3 1.0l MPI 67 KM
  • R4 1.2l MPI 84 KM
  • R3 1.0l T-GDI 100 KM


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kia to launch all new mini car. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  2. Кia Visto (Kиа Виста). [dostęp 2020-12-19]. (ros.).
  3. KIA Picanto 2004 – 2007. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  4. Kia Picanto 1.1 Ice (2007) review. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  5. KIA PICANTO. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
  6. a b Historia modelu Picanto na stronie kia-motors.pl.
  7. Kia Picanto – subtelny face-lifting koreańskiej odmiany Morning. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
  8. 2010 Kia Morning unveiled for Korean market. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  9. 2008 Kia Euro Star 1.1 拉風版. [dostęp 2020-12-19]. (chiń.).
  10. Naza Suria – locally assembled Kia Picanto. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  11. Naza Picanto: latest facelift now in Malaysia. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  12. Norbert Szwarc: Mały elegant. autocentrum.pl, 2005. [dostęp 2019-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-03)].
  13. Kia Picanto: mały, wielki samochód. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
  14. Kia Picanto – Mała, ale dojrzała. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
  15. 2012 Kia Picanto unveiled. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  16. Kia Picanto 3-door (2012). [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  17. Łukasz Heger: Kia Picanto FL – Powiew świeżości. autogaleria.pl, 2015-03-10. [dostęp 2019-01-02].
  18. South Korea July 2011: Kia Morning #2, new Samsung SM7 up. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  19. Nuevo Kia Morning. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
  20. Kia Eko Taxi, fuerte opción en el servicio público colombiano. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
  21. Tomasz Popławski: Kia Picanto debiutuje w Polsce w cenie od 29 900 zł. autogaleria.pl, 2011-05-05. [dostęp 2019-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-03)].
  22. Marcin Lewandowski: Kia Picanto III. Największa w segmencie A. motofakty.pl, 2017-03-30. [dostęp 2019-01-02].
  23. Kia Picanto (2017) Zaoferować więcej. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
  24. Tak wygląda kia picanto nowej generacji. Duża w środku i oszczędna [OFICJALNE zdjęcia]. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
  25. Nowa kia picanto już w Polsce! Ta „ślicznotka” robi wrażenie wyposażeniem i ceną. auto.dziennik.pl, 2017-04-20. [dostęp 2019-01-02].
  26. Błażej Boner: Kia Picanto X-Line – przemiana w crossovera. moto.pl, 2017-09-21. [dostęp 2019-01-02].
  27. Kia X-Line: Características, versiones y precios en Colombia. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
  28. Kia Picanto lifting 2020. Co się zmieniło, ile kosztuje? CENNIK i wyposażenie. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
  29. a b Kia Picanto po zmianach robi wrażenie. Czy będzie hitem?. [dostęp 2023-07-05]. (pol.).
  30. Nowa Kia Picanto z wyglądu jest tak pikantna, że jej design powinien być oceniany w skali Scoville’a. [dostęp 2023-07-05]. (pol.).
  31. Kia Motors launches All New Morning minicar in S. Korea. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  32. KIA Morning se renueva en Chile y suma una inédita GT-Line. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
  33. Kia Grand Eko Taxi: La nueva propuesta de Kia para el servicio público en Colombia. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
  34. Cennik Kia Picanto MY'2018.