Kierwik (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kierwik
Kerwik, Kurwik, Kurzik
Ilustracja
Jezioro Kierwik
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Równina Mazurska

Wysokość lustra

125,2-125,3 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

56,0-59,6 ha

Głębokość
• średnia
• maksymalna


6,1 m
16,6 m

Objętość

3673,7 tys. m³

Hydrologia
Klasa czystości wody

III[1] (w roku 1994)

Położenie na mapie gminy Świętajno
Mapa konturowa gminy Świętajno, po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kierwik”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kierwik”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kierwik”
Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego
Mapa konturowa powiatu szczycieńskiego, po prawej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kierwik”
Ziemia53°36′38″N 21°22′41″E/53,610556 21,378056

Kierwikjezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Świętajno, leżące na terenie Równiny Mazurskiej.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Wędkarsko jezioro zaliczane jest to typu leszczowego. Jezioro jest otwarte, wypływa z niego strumyk do Strugi Spychowskiej. Na terenie jeziora obowiązuje strefa ciszy. Zbiornik wydłużony z północy na południe. Na wschodnim, łagodnie wznoszącym się brzegu rośnie las, na pozostałych były dawniej łąki i pola, obecnie są ogromne osiedla domków letniskowych. Przy południowej części jeziora leży miejscowość Kierwik. Nieco dale na północ jest miejscowość Koczek, a na zachód - Bystrz.

Dojazd taki jak do Spychowa: ze Szczytna drogą krajową 58 w stronę Ostrołęki, następnie po 1 km w lewo powiatową nr 26629 drogą do Świętajna i dalej do Spychowa. Jezioro i pozostałe wsie są na północny wschód od Spychowa. Dojazd do osiedli w większości przypadków drogami utwardzonymi.

Nad jeziorem Kierwik znajduje się stanica harcerska KH ZHP Ostrołęka, gdzie dawniej się mieścił ośrodek szkolenia policjantów.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Jezioro znajduje się na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Na całym terenie obowiązuje strefa ciszy. Woda jest dość czysta, nadaje się do kąpieli. Na zachodnim brzegu pomosty i plaże. Jezioro otoczone jest od zachodu i północy kilkoma osiedlami domków letniskowych.

Typ jeziora - leszczowe i zdecydowanie ten gatunek jest tu przeważający. Jezioro nie jest przełowione.

Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 56,0 ha[1] do 59,6 ha[2].

Zwierciadło wody położone jest na wysokości 125,2 m n.p.m.[1] lub 125,3 m n.p.m.[2] Średnia głębokość jeziora wynosi 6,1 m[2], natomiast głębokość maksymalna 16,6 m[2].

W oparciu o badania przeprowadzone w 1994 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[1].

Hydronimia[edytuj | edytuj kod]

Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Kierwik[3]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwami Kerwik[1][4][5], Kurwik'[5] lub Kurzik[5]. Nazwą używaną przez mieszkańców i przez turystów jest Kerwik. Dawne, niemieckie nazwy jeziora to Kerwuke, Kerwicke, Kerwogken, Kerwoyken, Kirfick, Kurwig See, Kurwick See.[potrzebny przypis]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 393. ISBN 83-232-1732-7.
  2. a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 393. ISBN 83-232-1732-7.
  3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 139, ISBN 83-239-9607-5.
  4. Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2011-02-22].
  5. a b c Opis jeziora w informatorze turystyczno-przyrodniczym www.jezioro.com.pl. [dostęp 2011-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-27)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]