Kiksja oszczepowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kiksja oszczepowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

babkowate

Rodzaj

kiksja

Gatunek

kiksja oszczepowata

Nazwa systematyczna
Kickxia elatine (L.) Dumort.
Fl. belg. 35. 1827
Synonimy
  • Linaria elatine (L.) Mill.

Kiksja oszczepowata (Kickxia elatine (L.) Dumort.) – gatunek rośliny należący w zależności od ujęcia taksonomicznego do rodziny trędownikowatych, przetacznikowatych lub babkowatych. Inna nazwa zwyczajowa: lnica oszczepowata. Pochodzi z Afryki Północnej, obszarów Azji o tropikalnym klimacie oraz Europy południowej i środkowej[3]. We florze Polski antropofit zadomowiony[4]. Rośnie głównie na zachód od linii Wisły[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Morfologia
Łodyga
Rozesłana, gałęzista, owłosiona i ogruczolona, do 50 cm długości.
Liście
Jajowate, podługowate, oszczepowate lub strzałkowate, owłosione i ogruczolone.
Kwiaty
Wyrastają pojedynczo w kątach liści. Szypułki nagie, dłuższe od przysadek i kielicha. Kielich owłosiony, z jajowatolancetowatymi, zaostrzonymi ząbkami. Korona kwiatu jasnożółta, z prostą ostrogą, długości 8-11 mm. Warga górna wewnątrz fioletowa. Warga dolna ciemnożółta[6].
Owoc
Torebka.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Rośnie na polach i ugorach. Kwitnie od lipca do października. Gatunek charakterystyczny związku Caucalidion lappulae i zespołu Kickxietum spuriae''[7].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[8] w grupie gatunków wymierających, krytycznie zagrożonych (kategoria zagrożenia E). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię VU (narażony)[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  6. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  8. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.