Kill to Get Crimson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kill to Get Crimson
Wykonawca albumu studyjnego
Mark Knopfler
Wydany

17 września 2007

Nagrywany

2007

Wydawnictwo

Mercury (Europa), Warner Bros. (USA)[1]

Producent

Chuck Ainlay, Guy Fletcher, Mark Knopfler[1]

Oceny
Album po albumie
Real Live Roadrunning
(2006)
Kill to Get Crimson
(2007)
Get Lucky
(2009)

Kill to Get Crimson – solowy album Marka Knopflera wydany 17 września 2007[7][8].

Nagrany w należącym do Knopflera studio "British Grove" album będzie wydany w trzech wersjach – na płycie kompaktowej, na winylowym long playu oraz jako CD z "bonusowym" DVD[8]. Materiał zawarty na albumie rozpoczęto nagrywać w styczniu 2007 i powstawał on w okresie 7 tygodni[9]. Według słów Knopflera muzyka na płycie inspirowana jest angielską muzyką ludową (folkową) i ma inne brzmienie niż ostatnie, natchnione amerykańską muzyką lat 50., płyty nagrane i zremiksowane w Stanach Zjednoczonych[10].

Płyta została zmiksowana przez Chucka Ainlaya, masteringu dokonał Bob Ludwig.

Okładkę płyty stanowi fragment obrazu Johna Bratbiego "Four Lambrettas and Three Portraits of Janet Churchman" namalowany w 1958[7]. Tytuł albumu jest wersem piosenki "Let It All Go" opowiadającej o malarzu który zrobiłby wszystko, jest nawet gotowy "zabić", aby otrzymać kolor karmazynowy (crimson)[10].

Album w Polsce uzyskał status złotej płyty[11].

Recenzje płyty[edytuj | edytuj kod]

Według recenzenta magazynu "Billboard" piąta solowa płyta Knopflera (nie licząc albumów z muzyką filmową) nie odbiega od jego poprzednich płyt ani formułą, ani jakością, a "Knopfler jest jednym z nielicznych artystów którzy potrafią nagrać dobry album od początku do końca"[12].

Robert Sankowski w recenzji Gazety Wyborczej napisał, że jest to "album dla raczej podtatusiałych fanów, którzy lubią sobie posłuchać muzyki wygodnie rozparci w swoim ulubionym fotelu. Ale kto powiedział, że i oni nie zasługują od czasu do czasu na niezłą płytę?"[13]

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

  • "True Love Will Never Fade" – 4:21
  • "The Scaffolder’s Wife" – 3:52
  • "The Fizzy And The Still" – 4:07
  • "Heart Full Of Holes" – 6:36
  • "We Can Get Wild" – 4:17
  • "Secondary Waltz" – 3:43
  • "Punish The Monkey" – 4:36
  • "Let It All Go" – 5:17
  • "Behind With The Rent" – 4:46
  • "The Fish And The Bird" – 3:45
  • "Madame Geneva’s" – 3:59
  • "In The Sky" – 7:29

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mark Knopfler – Kill To Get Crimson. Discogs. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
  2. Stephen Thomas Erlewine: Kill to Get Crimson – Mark Knopfler. AllMusic. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
  3. Andrew Gilstrap: Mark Knopfler: Kill to Get Crimson. PopMatters. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
  4. Anthony DeCurtis: Mark Knopfler – Kill To Get Crimson. Rolling Stone. [dostęp 2023-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)]. (ang.).
  5. Dayvan Cowboy: Mark Knopfler – Kill To Get Crimson. Sputnikmusic. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
  6. Zmemusic.com – ocena użytkowników
  7. a b Kill to Get Crimson [online], mark-knopfler-news.co.uk [dostęp 2018-01-13] (ang.).
  8. a b what-it-is.nl -&nbspCe site web est à vendre ! -&nbspRessources et information concernant what-it-is Resources and Information [online], www.what-it-is.nl [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-28] (ang.).
  9. Pamiętnik Guya Fletchera o nagrywaniu płyty. [dostęp 2007-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)].
  10. a b Mark Knopfler – Kill To Get Crimson Teaser (ang.)
  11. Złote płyty CD przyznane w 2007 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-29].
  12. "Billboard CD reviews: Mark Knopfler"
  13. Robert Sadowski: "Lider Dire Straits spogląda za siebie". 26 września 2007. [dostęp 2007-10-06].