Kip Thorne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kip Stephen Thorne
Ilustracja
Kip Thorne w Caltech (2007)
Państwo działania

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1940
Logan

profesor nauk fizycznych
Specjalność: astrofizyka
Alma Mater

California Institute of Technology

Doktorat

1965
Princeton University

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Kip Stephen Thorne (ur. 1 czerwca 1940 w Logan) – amerykański fizyk teoretyczny i astrofizyk[1], noblista; popularyzator nauki i nauczyciel akademicki. Jego prace są związane z m.in. ogólną teorią względności i kosmologią. W 2017 roku uzyskał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki wraz z Rainerem Weissem oraz Barrym C. Barishem – za zaobserwowanie fal grawitacyjnych[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył California Institute of Technology w 1962, trzy lata później otrzymał doktorat w Princeton University, jego promotorem był John Archibald Wheeler.

Jest członkiem American Academy of Arts and Sciences, National Academy of Sciences (USA) i American Philosophical Society oraz laureatem wielu nagród i wyróżnień naukowych.

Pracował jako konsultant naukowy przy produkcji filmu Interstellar, nadzorując m.in. proces tworzenia widowiskowej wizualizacji czarnej dziury[3]. W fandomie sci-fi znany z promocji hipotezy tuneli czasoprzestrzennych (wormholes)[4]. W Polsce ukazały się jego książki „Czarne dziury i krzywizny czasu”[5] i „Interstellar i nauka”[6]. Wraz z polską astrofizyczką Anną Żytkow wymyślił i opracował teoretycznie istnienie nowego rodzaju gwiazd zwanych obiektami Thorne-Żytkow[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Thorne Kip, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-29].
  2. The Nobel Prize in Physics 2017. Nobelprize.org. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
  3. Interstellar – naukowa recenzja filmu – Crazy Nauka [online], crazynauka.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  4. Piotr Cieśliński: Kip Thorne. Słucha, jak zderzają się czarne dziury. wyborcza.pl, 2015-12-08. [dostęp 2017-10-05]. (pol.).
  5. Czarne dziury i krzywizny czasu. Prószyński i S-ka. [dostęp 2017-10-05]. (pol.).
  6. INTERSTELLAR i nauka. Prószyński i S-ka. [dostęp 2017-10-05]. (pol.).
  7. K. Thorne, A. Zytkow: Stars with degenerate neutron cores. I – Structure of equilibrium models. Astrophysical Journal, 1977-03-15. [dostęp 2017-10-05]. (ang.).