Kirysek spiżowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kirysek spiżowy
Corydoras aeneus[1]
(Gill, 1858)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

sumokształtne

Rodzina

kiryskowate

Rodzaj

Corydoras

Gatunek

kirysek spiżowy

Synonimy
  • Callichthys aeneus (Gill, 1858)
  • Corydoras aeheus (Gill, 1858)
  • Corydoras aenaeus (Gill, 1858)
  • Corydoras macrosteus Regan, 1912
  • Corydoras microps Eigenmann & Kennedy, 1903
  • Corydoras schultzei Holly, 1940
  • Corydoras schulzei Holly, 1940
  • Corydoras venezuelanus Ihering, 1911
  • Hoplosoma aeneum Gill, 1858

Kirysek spiżowy[2], kirysek metaliczny[3] (Corydoras aeneus) – gatunek ryby sumokształtnej z rodziny kiryskowatych (Callichthyidae). Bywa hodowany w akwariach. Opisywany początkowo jako odrębny gatunek – kirysek złocisty[4] został uznany za synonim Corydoras aeneus[5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Ameryka Południowa, od Kolumbii i Trynidadu do estuarium La Plata.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ryba o spokojnym i łagodnym nastawieniu do innych gatunków ryb. Doskonale nadaje się do akwarium ogólnego. Jest rybą płochliwą. Spłoszone kiryski chowają się w ciemniejszych zakątkach akwarium i wśród roślin. Są bardzo pożyteczne, ponieważ wyjadają z dna pozostałości pokarmu. Kiryski spiżowe dorastają do ok. 6–7 cm.

Dymorfizm płciowy[edytuj | edytuj kod]

Samica jest większa od samca. Posiada kieszonkę na brzuchu, którą tworzą jej płetwy brzuszne.

Hodowla[edytuj | edytuj kod]

Optymalna temperatura wody dla niej wynosi 24–27 °C (znosi również niższe temperatury). Ważne jest odpowiednie napowietrzanie oraz czystość wody. Dobrze jest, gdy wymieni się jej raz w tygodniu ok. 10–20%. Twardość wody, jaką preferuje, to woda od miękkiej do średnio twardej, czyli od 2–25 Gh. pH powinno wynosić od 6–8. Kirysek jest rybą stadną, więc najlepiej pielęgnować stado złożone z co najmniej pięciu osobników. Akwarium powinno mieć co najmniej 80 l pojemności.

Najlepiej czują się w akwarium, w którym znajdują się rośliny, żwir i drobne kamienie (przekopują podłoże w celu znalezienia pokarmu). Przy urządzaniu dna zbiornika należy zwrócić uwagę na dobór kamieni – nie powinny mieć ostrych krawędzi, gdyż kiryski żerujące wśród ostrych kamieni są narażone na uszkodzenie delikatnych wąsików.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Do tarła przystępują łatwo. Do akwarium tarliskowego należy odłowić 1 samicę i 2–3 samce. Samica składa ikrę na twardym podłożu (często po kilka ziaren, na szybie akwarium). Zaraz po tarle usuwa się dorosłe osobniki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Corydoras aeneus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Nazewnictwo ryb egzotycznych. „Akwarium”. 9-10 (1-2/70), 1970. (pol.). 
  3. Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
  4. Nazewnictwo ryb egzotycznych, AKWARIUM, Nr 1-2/70(występuje pod synomiczną nazwą Corydoras schultzei)
  5. Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 lipca 2013 [dostęp 2021-11-24] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Corydoras aeneus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 23 lipca 2009]
  • Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt, Atlas ryb akwariowych, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Warszawa: Delta W-Z, 2000, ISBN 83-7175-260-1.