Klasyfikacja komorowych zaburzeń rytmu serca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Klasyfikacja komorowych zaburzeń rytmu serca zaproponowana przez Lowna służy do oceny ilości i jakości komorowych zaburzeń rytmu w trakcie badania 24-godzinny zapis EKG metodą Holtera.

Badanie 24-godzinnego EKG metodą Holtera przeprowadzone na zdrowych ochotnikach wykazały, że:

  • 75% badanych ma od 1 do 10 dodatkowych skurczów komorowych w ciągu doby
  • 20% od 10 do 100 skurczów dodatkowych
  • ok. 10% zdrowych ochotników ma bigeminię komorową (klasa 3B według Lowna - patrz niżej)
  • do 4% osób uważanych za zdrowe ma złożone zaburzenia rytmu takie jak pary lub salwy pobudzeń komorowych czy wczesne pobudzenia komorowe (tzw. zjawisko R/T czyli załamek R w EKG wypada w pobliżu załamka T, co może być przyczyną groźnych zaburzeń rytmu, takich jak migotanie komór.

Uważa się, że tylko występowanie zaburzeń w klasie 4 i 5 świadczy o istnieniu faktycznej choroby serca.

Klasyfikacja według Lowna[edytuj | edytuj kod]

Stosuje się ją do ilościowej i jakościowej oceny komorowych pobudzeń przedwczesnych i wynikających z nich oceny stopnia zagrożenia zdrowotnego pacjenta.

  • stopień 0 - brak przedwczesnych pobudzeń komorowych
  • stopień 1 - mniej niż 30 pobudzeń komorowych na godzinę
  • stopień 2 - więcej niż 30 pobudzeń komorowych na godzinę
  • stopień 3:
    • 3A - różnokształtne pobudzenia komorowe
    • 3B - bigeminia komorowa
  • stopień 4:
    • 4A - pary pobudzeń komorowych
    • 4B - salwy (3 i więcej występujących po sobie pobudzeń)
  • stopień 5 - wczesne pobudzenia przedwczesne komorowe typu R/T