Klausilium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otwór muszli Alinda biplicata
1 – lamella superior
2 – lamella inferior
3 – lamella subcolumellaris
4 – lunella
5 – clausilium
6 – plica medialis
7 – plica principalis
8 – lamella spiralis

Klausilium (clausilium, claucilium, z łac. claudere – zamykać), nazywane też lunellarium[1] – struktura anatomiczna występująca u ślimaków z rodziny świdrzykowatych (Clausiliidae)[1].

Jest to część aparatu zamykającego otwór muszli. Ma postać wapiennego wieczka w kształcie łopatki[2] i jest przymocowane do kolumienki elastycznym więzadłem[3]. Powstaje dopiero na pewnym etapie rozwoju muszli. W czasie pełzania ślimak umieszcza klausilium w rowku znajdującym się poniżej listewki dolnej (lamella inferior), a po wciągnięciu ciała do muszli klausilium szczelnie zamyka jej otwór[2] w miejscu, gdzie muszla jest najwęższa[4].

Klausilium chroni mięczaka przed niekorzystnymi warunkami otoczenia i przed drapieżnikami. Przyjmuje się też, że podpiera mięsień wrzeciona muszli i usprawnia wciąganie ciała do muszli[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Armand R. Maggenti: Online Dictionary of Invertebrate Zoology: Complete Work. University of Nebraska. [dostęp 2012-01-08]. (ang.).
  2. a b c Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 391. ISBN 978-83-88147-09-8.
  3. Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 503. ISBN 978-83-01-16108-8.
  4. Hasło: świdrzyki [w:] Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0428-6.