Kleiszcze

Kleiszcze
	; Kleiszcze smakowite
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mydleńcowce
Rodzina	rutowate
Rodzaj	kleiszcze
	Nazwa systematyczna
	Aegle Correa; Trans. Linn. Soc. London 5: 222. 1800
	Typ nomenklatoryczny
	A. marmelos (Linnaeus) Correa
Synonimy
	Belou Adanson; Bilacus O. Kuntze;
	Belou Adanson; Bilacus O. Kuntze;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kleiszcze, niedan^[4]^[5], klejowiec^[6] (Aegle) – rodzaj roślin z rodziny rutowatych (Rutaceae). Obejmuje trzy gatunki występujące w Azji południowo-wschodniej. Są to cierniste drzewa. Kleiszcze smakowite jest świętym drzewem w hinduizmie o różnorakich zastosowaniach. Dostarcza wartościowego surowca drzewnego, z niedojrzałych owoców wytwarza się żółty barwnik, a z dojrzałych napoje, kwiaty służą do aromatyzowania wody, z kory pozyskuje się kauczuk^[7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Przedstawiciel podrodziny Aurantioideae w obrębie rodziny rutowatych (Rutaceae) należącej do rzędu mydleńcowców (Sapindales) reprezentującego dwuliścienne właściwe^[2].

Wykaz gatunków^[8]

Aegle decandra Fern.-Vill.
Aegle glutinosa (Blanco) Merr.
Aegle marmelos (L.) Corrêa – kleiszcze smakowite

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ ^a ^b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-10-17] (ang.).
↑ ^a ^b Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian Institution. [dostęp 2013-10-14].
↑ Józef Rostafiński: Słownik polskich imion rodzajów oraz wyższych skupień roślin. Kraków: Akademia Umiejętności, 1900. (pol.).
↑ Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989, s. 153. ISBN 83-09-00256-4.
↑ Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 83.
↑ David J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants. Cambridge University Press, 1997, s. 13. ISBN 0-521-41421-0.
↑ Aegle. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-10-10].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-10-17] (ang.).

[ing-3] Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian Institution. [dostęp 2013-10-14].

[4] Józef Rostafiński: Słownik polskich imion rodzajów oraz wyższych skupień roślin. Kraków: Akademia Umiejętności, 1900. (pol.).

[podbiel-5] Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989, s. 153. ISBN 83-09-00256-4.

[ludmila-6] Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 83.

[mabberley-7] David J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants. Cambridge University Press, 1997, s. 13. ISBN 0-521-41421-0.

[tpl-8] Aegle. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-10-10].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]