Klimat podzwrotnikowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez JCRZ (dyskusja | edycje) o 17:05, 27 sty 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Klimat podzwrotnikowy

Strefa klimatów podzwrotnikowych (subtropikalnych) - w klasyfikacji klimatów Wincentego Okołowicza jest to jedna z pięciu głównych stref klimatycznych. Obejmuje obszary kuli ziemskiej, na którym średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca wynosi +10 °C i więcej w klimatach morskich do 0 °C w klimatach kontynentalnych, zaś opady występują przeważnie w chłodnym półroczu (w klimatach monsunowych latem). Pory roku wyznacza roczny przebieg temperatury, opadów. Wyróżnia się pięć typów tego klimatu:

  • morski (np. śródziemnomorski: rejony Hiszpanii, Włoch i Grecji) i morski odmiana monsunowa
  • pośredni (z odmianą monsunową)
  • trzy różniące się suchością klimaty kontynentalne: kontynentalny, kontynentalny suchy, kontynentalny skrajnie suchy

W tej strefie wschodnie wybrzeża kontynentów są w większości wilgotne (głównie dzięki monsunom letnim i ciepłym prądom morskim), zachodnie natomiast, leżące pod wpływem klimatu śródziemnomorskiego, średnio wilgotne lub nawet okresowo suche.

Zobacz też

Bibliografia

  • Geografia Vademecum, J. Stasiak, Z. Zaniewicz; Wydawnictwo pedagogiczne OPERON, Gdynia 2006; ISBN 978-83-7461-942-4
  • "Strefy Klimatyczne" - Wincenty Okołowicz; Atlas Geograficzny, praca zbiorowa, ; PPWK Warszawa 1990, Wydanie XXIII; ISBN 83-7000-011-8