Knights and Merchants: The Shattered Kingdom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Knights and Merchants)
Knights and Merchants: The Shattered Kingdom
Ilustracja
Producent

Joymania

Wydawca

Interactive Magic
PL: TopWare Interactive[1]

Dystrybutor

CD Projekt

Projektant

Peter Ohlmann, Adam Sprys[2]

Licencja

ograniczona

Data wydania

18 września 1998
26 listopada 2001
(KaM: The Peasants Rebellion)

Gatunek

strategiczna gra czasu rzeczywistego

Tryby gry

gra jednoosobowa, gra wieloosobowa (IPX, TCP/IP, Modem)

Kategorie wiekowe

ESRB: Everyone (E)
ELSPA: 15
USK: 12+
OFLC: 8+

Język

angielski, polski

Wymagania sprzętowe
Platforma

Linux, Microsoft Windows, MorphOS, Macintosh

Nośniki

CD (1)

Wymagania

Pentium 100 MHz CPU, 24 MB RAM, 80-90 MB HDD

Kontrolery

klawiatura, myszka

Rozdzielczość natywna

800 x 600
1024 x 768
1280x1024 (KaM: The Peasants Rebellion)

Strona internetowa

Knights and Merchants: The Shattered Kingdom – strategiczna gra czasu rzeczywistego wyprodukowana przez firmę Joymania i wydana przez TopWare Interactive w 1998.

W 2001 został wydany dodatek do gry pt. Knights and Merchants: The Peasants Rebellion, zawierający 14 nowych misji. W 2013 gra pojawiła się na platformie Steam za sprawą Topware Interactive, została wydana w wersji HD i jest sprzedawana wraz z dodatkiem[3].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Akcja gry rozgrywa się w średniowiecznym królestwie ogarniętym wojną domową[4], wywołaną konfliktem między królem Karolem a jego synem, Lotharem[5]. Książę, będący namiestnikiem niewielkiej prowincji, wypowiada ojcu wojnę, przejmując niemal w całości jego królestwo[6]. Królowi pozostaje ostatni bastion, dowodzony przez hetmana koronnego, którego zadaniem jest odzyskanie władzy[7].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Kampania dla jednego gracza składa się z 20 misji, w tym sześciu misji taktycznych[4][5][8]. Podstawę strategiczno-ekonomicznej rozgrywki stanowi pokonanie wojsk wroga, najczęściej powiązane z budową osady bądź ochroną sprzymierzonej wioski[4][6][5][9][10].

Gracz na początku większości misji dysponuje kilkoma poddanymi i spichrzem z pewnym zapasem surowców[11]. W początkowej fazie gry należy wznieść gospodę dla osadników oraz szkołę, w której poddani uczą się określonego zawodu, następnie należy wybudować budynki produkcyjne, takie jak młyn, gospodarstwo czy piekarnia, do czego potrzebne jest wytworzenie odpowiednich materiałów[5]. Równocześnie należy zadbać o dostęp podwładnych do jedzenia, a zwerbowanym w warowni żołnierzom zapewnić broń i wyżywienie[9]. Produkowane towary często wymagają przetworzenia i tworzą ze sobą zależności – drwale ścinają drzewo, z których cieśla wytwarza deski potrzebne do budowy budynków czy stworzenia broni, a chłopi w gospodarstwach uprawiają zboże potrzebne młynarzowi do wyrobienia mąki potrzebnej piekarzowi oraz hodowcy prosiąt, z których rzeźnik wytwarza kiełbasy i płaty skóry potrzebne garbarzowi do stworzenia rulonów niezbędnych do produkcji pancerzy[5][6][4][11].

Gracz tworzy wojsko z dziewięciu rodzajów jednostek o różnej sile i właściwościach – żołdaka, topornika, miecznika, łucznika, kusznika, pikiniera, halabardnika oraz lekką i ciężką jazdę[4][11]. Poza rekrutowaniem żołnierzy gracz może wznosić wieże obronne[11].

Poza kampanią udostępniony jest samouczek pozwalający zapoznać się z podstawami gry[5]. Gra oferuje również tryb gry wieloosobowej poprzez protokoły IPX, TCP/IP lub modem, w którym grać może maksymalnie sześciu graczy[5][8].

Recenzje[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Gry-Online 6,5/10[5]
Sterta Gier 8/10[6]


Gra spotkała się z pozytywnym przyjęciem graczy, głównie z krajów Europy Środkowej i Wschodniej, w tym w Polsce[10][12].

Niektórzy gracze zwrócili uwagę na podobieństwo gry do serii The Settlers[4][10]. Doceniali ciekawą fabułę oraz oprawę dźwiękową gry[6][4][9][11]. Mieszane oceny zebrała oprawa graficzna gry oraz czasochłonna rozgrywka[4][6][11]. Leszek Baczyński z serwisu gry-online.pl stwierdził, że „mozolny proces wznoszenia kolejnych budynków skutecznie zniechęca gracza, ponieważ zabawa z upływem czasu staje się nużąca”[5]. Mateusz Stawowski z portalu egildia.pl uznał, że dzięki stosowaniu „różnorodnych taktyk i sposobów rozbudowy” misje „nie stają się wraz z postępami nużące i powtarzalne”[4]. Bartosz Chichłowski z portalu redBull.com docenił istnienie „wielu przemyślanych elementów rozgrywki”[9]. Twórcom gry zarzucana była liniowość scenariusza, konieczność samodzielnego rozszyfrowania interfejsu i momentami średnia grywalność[5][6][11].

Knights and Merchants: The Peasants Rebellion[edytuj | edytuj kod]

26 listopada 2001 premierę miała gra Knights and Merchants: The Peasants Rebellion (pol. Rycerze i kupcy: Bunt chłopów[13]), stanowiąca kontynuację oryginalnej rozgrywki[14]. Program zawiera 20 misji znanych z Knights and Merchants: The Shattered Kingdom, a także 14 nowych zadań[15]. Do gry wprowadzono kosmetyczne poprawki oraz nowe budynki – chatę rybacką, warsztat wojenny (wytwarzający katapulty i balisty) oraz ratusz pozwalający werbować pięć nowych jednostek (m.in. rebelianta, pachołka, włóczęgę i wojownika bądź barbarzyńcę)[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Knights and Merchants: The Peasants Rebellion. „Click!”. 3/2002, s. 26-27. Wydawnictwo Bauer. 
  2. ↑ The Knight: Interview with Peter Ohlmann. knightsandmerchants.net, 2000-09-17. [dostęp 2020-04-16]. (ang.).
  3. ↑ Knights and Merchants na Steam [online], store.steampowered.com [dostęp 2021-09-21] (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g h i Mathias: Na pohybel renegatom! Recenzja Knights and Merchants. [w:] e-Gildia Graczy [on-line]. egildia.pl, 2017-02-19. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  5. ↑ a b c d e f g h i j Leszek Baczyński „leo987”: Knights & Merchants: The Shattered Kingdom – recenzja gry. gry-online.pl, 2001-05-31. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  6. ↑ a b c d e f g Knights & Merchants – buduj i podbijaj!. [w:] StertaGier.pl [on-line]. stertagier.pl, 2014-07. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  7. ↑ Gimli syn Gloina: Opis gry „Knights and Merchants: The Shattered Kingdom”. [w:] Filmweb [on-line]. filmweb.pl. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  8. ↑ a b Knights & Merchants: The Shattered Kingdom. [w:] Gry-Online.pl [on-line]. gry-online.pl. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  9. ↑ a b c d Bartosz Chichłowski: Powrót do przeszłości – Knights and Merchants. redbull.com, 2017-11-18. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  10. ↑ a b c Kamil Skuza: Knights and Merchants – Retrospektywa. [w:] Eurogamer.pl [on-line]. eurogamer.pl, 2013-02-03. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  11. ↑ a b c d e f g Anonymous: Recenzja: Knights & Merchants: The Shattered Kingdom. [w:] Wspieramy Polską Młodą Twórczość [on-line]. wpmt.pl, 2008-10-14. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  12. ↑ Opinie i oceny gry Knights & Merchants: The Shattered Kingdom. [w:] Gry-Online.pl [on-line]. gry-online.pl. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  13. ↑ Knights And Merchants: The Peasants Rebellion. knights-and-merchants-the-peasants-rebellion.softonic.pl. [dostęp 2021-10-15]. (pol.).
  14. ↑ Knights & Merchants: The Peasants Rebellion. gry-online.pl. [dostęp 2020-04-18]. (pol.).
  15. ↑ a b Maciej Krakowiak „KrakMan”: Knights & Merchants: The Peasants Rebellion – recenzja gry. gry-online.pl, 2002-02-05. [dostęp 2020-04-18]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Knights_and_Merchants:_The_Shattered_Kingdom&oldid=70535495”