Koła terroru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koła terroru
Døden på larvefødder
Autor

Sven Hassel

Tematyka

II wojna światowa

Typ utworu

powieść wojenna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Dania

Język

duński

Data wydania

1958

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2003

Wydawca

A. Wingert

Przekład

Robert Palusiński

poprzednia
Legion potępieńców
następna
Towarzysze broni

Koła terroru (dun. Døden på larvefødder, ang. Wheels of terror) – powieść wojenna duńskiego pisarza Svena Hassela z 1958.

Treść[edytuj | edytuj kod]

Terror hitlerowski w Żytomierzu – tło akcji powieści

Jest drugą częścią cyklu wojennych powieści, w znacznym stopniu opartych na osobistych przeżyciach autora z okresu służby na prawie wszystkich frontach II wojny światowej, w tym w jednostkach karnych Wehrmachtu. Bohaterami są członkowie 27. Pułku Pancernego (w rzeczywistości nigdy nieistniejącego): Sven (autor, narrator wszystkich powieści Hassela), Joseph Porta (humorystyczny gawędziarz, pochodzący z Berlina), Wolfgang Creutzfeld – „Mały”(olbrzym z nadanym ironicznie przezwiskiem, hamburczyk), Willie Beier – „Stary” (doświadczony starszy sierżant), Gustaw Eicken – „Pluto” (mocarny doker z Hamburga), Alfred Kalb – „Legionista” (były żołnierz Legii Cudzoziemskiej), Hugo Stege, jedyny z wyższym wykształceniem, Julius Heide (doświadczony żołnierz, ale zatwardziały nazista) i inni. Ich losy autor przedstawił na różnych frontach II wojny światowej, koncentrując się na kwestiach brutalności i bezsensowności wojny oraz roli zwykłego żołnierza w wielkim wojennym konflikcie.

Najważniejszym wątkiem tej części są losy bohaterów na froncie wschodnim – walczących m.in. w okolicach Orła, Czerkasów, Olewska i Żytomierza[1]. Autor opisuje pierwsze spotkanie „Małego”(w tym przekładzie jako „Malutki”) z „Legionistą”[2], a także okoliczności przybycia Juliusa Heidego, który odgrywa na razie marginalną rolę[3]. Drastyczne opisy dotyczą tortur, jakim poddawano schwytanych przez Rosjan jeńców niemieckich[4]. Wątek humorystyczny, podobnie jak w innych częściach, wnosi opis odwiedzin domu publicznego w Białej Cerkwi[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Koła terroru, s. 103, 124-125, 200, 225.
  2. Koła terroru, s.71-77.
  3. Koła terroru, s. 200.
  4. Koła terroru, s. 140, 159-160, 163.
  5. Koła terroru, s. 104-113.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sven Hassel: Koła terroru. Tłum. z ang. Robert Palusiński. Międzyzdroje: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, 2003, ISBN 83-914078-9-2