Kołatka (województwo wielkopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kołatka
wieś
Ilustracja
Widok od zachodu
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

poznański

Gmina

Pobiedziska

Liczba ludności (2022)

67[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-007[3]

Tablice rejestracyjne

PZ

SIMC

0593098

Położenie na mapie gminy Pobiedziska
Mapa konturowa gminy Pobiedziska, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kołatka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kołatka”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kołatka”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kołatka”
Ziemia52°29′53″N 17°09′34″E/52,498056 17,159444[1]

Kołatka (pot. lokalnie Krzyżówka[4]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska. Należy do sołectwa Kołata.

Wieś była wzmiankowana (Colatha - być może dotyczyło to pobliskiej Kołaty) w 1328[5]. Nazwa wywodziła się od rodzaju grzechotki. W drugiej połowie XIX wieku lokalny majątek posiadali Niemcy (rodzina Dütschke)[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Zachowany jest park podworski o powierzchni 2,57 hektara z końca XIX wieku. Rosną w nim okazałe drzewa, m.in. kasztanowce i lipy oraz wiąz szypułkowy o obwodzie 320 cm[5]. Ponadto we wsi znajduje się dawna szkoła (obecnie dom nr 15) z pierwszej dekady XX wieku i trzy domy z początku XX wieku (numery: 3, 4 i 11)[7].

Przy skrzyżowaniu dróg stoi metalowy krzyż z figurką pasyjną z daszkiem i ryngrafem z wyobrażeniem Matki Bożej. Fundatorami pierwotnego byli Tomczakowie w 1948 na pamiątkę szczęśliwego powrotu syna z przymusowych robót w Pile, na które został wywieziony przez Niemców w wieku 17 lat. Obecny postawiony został w 1992 przez kolejne pokolenie rodziny. Przy krzyżu odbywa się corocznie święcenie potraw wielkanocnych. Przy drodze do Kowalskiego stoi drugi metalowy krzyż z pasyjką i daszkiem. Pochodzi z początku lat 80. XX wieku i zastąpił wcześniejszy, drewniany. Również tu święcone są wielkanocne potrawy[4].

Po prawej stronie drogi gruntowej do Tuczna, na skraju terenów leśnych, nad strumieniem płynącym do jeziora Kołatkowskiego, istnieją znikome pozostałości po cmentarzu ewangelickim, który miał rzut prostokąta i wymiary 20 x 30 m. Pozostał po nim ślad w postaci prostokątu świerków[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 56319
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 499 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Marlena Giżycka, Tomasz M. Sobalak, Śladami wiary po Puszczy Zielonka. Przewodnik, Związek Międzygminny „Puszcza Zielonka”, Murowana Goślina, 2013, s. 84-85, 108 ISBN 978-83-935965-1-5
  5. a b red. Michał Preisler, Puszcza Zielonka i okolice, Związek Międzygminny Puszcza Zielonka, Murowana Goślina, 2006, s. 13
  6. Paweł Anders, Puszcza Zielonka, Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury, Poznań, 2004, s.49, ISBN 83-85811-91-5
  7. praca zbiorowa, Zabytki architektury i budownictwa w Polsce, Województwo poznańskie 32, cz. 2, Ośrodek Dokumentacji Zabytków, Warszawa, 1998, s. 524, ISBN 83-86334-37-1