Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętych Apostołów
Piotra i Pawła w Katowicach
nr rej.:
- A/1483/92 z 11 sierpnia 1992 (woj. katowickie)[1]
- A/1041/22 z 16 września 2022 (woj. śląskie)[2]
kościół parafialny
Ilustracja
Fasada świątyni (2020)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach

Wezwanie

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „kościół ap. Piotra i Pawła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „kościół ap. Piotra i Pawła”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „kościół ap. Piotra i Pawła”
Ziemia50°15′11,40″N 19°00′36,53″E/50,253167 19,010147

Kościół św. Piotra i Pawła w Katowicachkościół pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach, należący do archidiecezji katowickiej. Znajduje się przy ulicy Mikołowskiej 32.

Budowa kościoła[edytuj | edytuj kod]

Kościół św. Piotra i Pawła w okresie międzywojennym, widok od południowego zachodu
Wnętrze kościoła (2008)
Prezbiterium

W drugiej połowie XIX wieku Katowice były jedną z najszybciej rozwijających się miejscowości na Górnym Śląsku. Po dwudziestu latach od powstania kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach (1870) okazało się, że liczba parafian znowu wzrosła i dlatego powstała potrzeba podziału parafii. Zdecydowano o budowie nowego kościoła w południowej dzielnicy Katowic, która do tej pory nie była zabudowana. W 1892 roku zarząd kościelny przy kościele Mariackim podjął decyzję o zakupie gruntu od rolnika Adamca. Szczególnie zainteresowanym budową nowego kościoła był proboszcz parafii mariackiej ks. Viktor Schmidt. Przy wyborze koncepcji architektonicznej kościoła wahano się między stylem neoromańskim a neogotyckim. Ówczesny rządca diecezji wrocławskiej Georg Kopp obiecał dotację w wysokości 20 tys. marek oraz polecił, aby projekt świątyni przygotował radca budowlany Joseph Ebers z Wrocławia, a ten zadecydował, że nowy kościół będzie w stylu gotyckim. Budowę rozpoczęto 1 maja 1898 roku, a ukończono w 1902 roku[3]. Konsekracja kościoła miała miejsce 28 marca 1902 r.[4]

Wystrój i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

W prezbiterium i nawach umieszczono witraże przedstawiające postacie św. Piotra i św. Pawła, Rodzinę Świętą, Matkę Boską Bolesną oraz postać Jezusa, przyjaciela dzieci. Dodatkowo wnętrze kościoła przyozdobiono figurami świętych. Organy do kościoła wykonał K. Kurzer z Gliwic. Pierwszym organistą został miejscowy nauczyciel Ryszard Rudzki, a od 1908 roku parafia miała swojego stałego organistę, którym został Jan Niesłony. Od 1934 roku rolę organisty w kościele, przez wiele dziesięcioleci pełnił Józef Jakac. W czasie budowy świątyni zakupiono pięć nowych dzwonów, które poświęcono 8 września 1901 roku; w czasie drugiej wojny światowej dwa z nich uległy konfiskacie. Z chwilą powstania diecezji katowickiej, z dniem 11 listopada 1925 kościół św. Piotra i Pawła stał się kościołem katedralnym i takim pozostał aż do 1955 roku, to jest do czasu ukończenia budowy Katedry Chrystusa Króla w Katowicach.

W bocznej kaplicy kościoła znajdują się groby: biskupa Teofila Bromboszcza, arcybiskupa Szczepana Wesołego i ks. Filipa Bednorza – pierwszego wikariusza kapitulnego diecezji katowickiej w czasie wygnania biskupów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2011-05-20].
  2. Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 7 października 2022 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2022-10-14]
  3. Michał Bulsa: Ulice i place Katowic. Katowice: Prasa i Książka, 2012, s. 129. ISBN 978-83-933-665-8-3. (pol.).
  4. Nałęcz-Gostomski Wł.: Dzieje i rozwój Wielkich Katowic jako ośrodka górnośląskiego przemysłu i stolicy autonomicznego woj. śląskiego 1926, wyd. nakładem Magistratu Katowic, Katowice 1926, s. 92

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 35. ISBN 83-85831-35-5.
  • Ludwik Musioł, Z dziejów parafii św. Piotra i Pawła w Katowicach, Katowice 2003.
  • Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 26, 27. ISBN 978-83-7729-021-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]