Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicach
A-384 z dnia 3.06.1957
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

32 – 095 Iwanowice

Adres

Sieciechowice ul. Zakościele 2

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Położenie na mapie gminy Iwanowice
Mapa konturowa gminy Iwanowice, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicach”
Ziemia50°14′34,692″N 19°58′22,339″E/50,242970 19,972872
Strona internetowa

Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicachrzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w gminie Iwanowice, w powiecie krakowskim.

Kościół wraz z dzwonnicą został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół z 1312 roku prawdopodobnie fundacji Brandysa, kawalera maltańskiego. Najstarsze wzmianki archiwalne pochodzą z lat 1325–1327[2]. Na przełomie XIV i XV wieku dobudowano szerszy korpus i prezbiterium nakryto sklepieniem[3]. 25 lipca 1624 świątynię konsekrował bp Tomasz Oborski[4]. W 1654 roku kościół częściowo spłonął[4]. W XVIII lub XIX wieku dobudowano przedsionki przy głównych drzwiach i bocznym wejściu od strony południowej[5].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Gotycki, orientowany, jednonawowy. Prezbiterium kamienne, prostokątne, oszkarpowane, nakryte sklepieniem krzyżowo żebrowym wspartym na ostrosłupowych wspornikach. Otwór tęczy ostrołukowy. Nawa prostokątna nakryta stropem. Przedsionek neogotycki[2]. Dach dwuspadowy z sygnaturką, do roku 1930 był pokryty gontem[5].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Prezbiterium

Wystrój jednolity rokokowy[3].

  • barokowy obraz Matki Bożej w sukienkach w typie Hodegetrii[6];
  • późnobarokowy bogato dekorowany chór muzyczny z wybrzuszonym parapetem z około 1739 roku, prospekt organowy w snycerskiej obudowie[7];
  • trzy ołtarze rokokowe, główny z bramkami po bokach[8];
  • portrety Stanisława Augusta Poniatowskiego i prymasa Michała Poniatowskiego z 1787 roku malowane na blasze[7] na pamiątkę przejazdu w/w przez wieś[4];
  • epitafia marmurowe z XVII wieku[7];
  • Pietà nieznanego autora, przedstawiająca postacie wielkości naturalnej, z drewna lipowego, polichromowana[4];
  • Krucyfiks z XVIII wieku[4];
  • tabernakulum z końca XVI wieku[4];
  • na ścianach rzeźbione zacheuszki z popiersiami apostołów z XVII wieku[4];
  • rokokowa ambona.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Dzwonnica

Dzwonnica w typie wieży bramnej z XVIII wieku, wolnostojąca, drewniana, dwukondygnacyjna, o konstrukcji słupowo-ramowej. Ściany pochyłe, naroża ścięte, nakryta hełmem łamanym[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]