Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicach
A-384 z dnia 3.06.1957 | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
32 – 095 Iwanowice | ||||||||||
Adres |
Sieciechowice ul. Zakościele 2 | ||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Iwanowice | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |||||||||||
50°14′34,692″N 19°58′22,339″E/50,242970 19,972872 | |||||||||||
Strona internetowa |
Kościół św. Andrzeja w Sieciechowicach – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w gminie Iwanowice, w powiecie krakowskim.
Kościół wraz z dzwonnicą został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół z 1312 roku prawdopodobnie fundacji Brandysa, kawalera maltańskiego. Najstarsze wzmianki archiwalne pochodzą z lat 1325–1327[2]. Na przełomie XIV i XV wieku dobudowano szerszy korpus i prezbiterium nakryto sklepieniem[3]. 25 lipca 1624 świątynię konsekrował bp Tomasz Oborski[4] . W 1654 roku kościół częściowo spłonął[4] . W XVIII lub XIX wieku dobudowano przedsionki przy głównych drzwiach i bocznym wejściu od strony południowej[5] .
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Gotycki, orientowany, jednonawowy. Prezbiterium kamienne, prostokątne, oszkarpowane, nakryte sklepieniem krzyżowo żebrowym wspartym na ostrosłupowych wspornikach. Otwór tęczy ostrołukowy. Nawa prostokątna nakryta stropem. Przedsionek neogotycki[2]. Dach dwuspadowy z sygnaturką, do roku 1930 był pokryty gontem[5] .
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Wystrój jednolity rokokowy[3].
- barokowy obraz Matki Bożej w sukienkach w typie Hodegetrii[6];
- późnobarokowy bogato dekorowany chór muzyczny z wybrzuszonym parapetem z około 1739 roku, prospekt organowy w snycerskiej obudowie[7];
- trzy ołtarze rokokowe, główny z bramkami po bokach[8];
- portrety Stanisława Augusta Poniatowskiego i prymasa Michała Poniatowskiego z 1787 roku malowane na blasze[7] na pamiątkę przejazdu w/w przez wieś[4] ;
- epitafia marmurowe z XVII wieku[7];
- Pietà nieznanego autora, przedstawiająca postacie wielkości naturalnej, z drewna lipowego, polichromowana[4] ;
- Krucyfiks z XVIII wieku[4] ;
- tabernakulum z końca XVI wieku[4] ;
- na ścianach rzeźbione zacheuszki z popiersiami apostołów z XVII wieku[4] ;
- rokokowa ambona.
Otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Dzwonnica w typie wieży bramnej z XVIII wieku, wolnostojąca, drewniana, dwukondygnacyjna, o konstrukcji słupowo-ramowej. Ściany pochyłe, naroża ścięte, nakryta hełmem łamanym[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .
- ↑ a b Kornecki 1993 ↓, s. 17.
- ↑ a b Krasnowolski 2013 ↓, s. 45.
- ↑ a b c d e f g strona parafii ↓.
- ↑ a b strona gminy ↓.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 54.
- ↑ a b c Kornecki 1993 ↓, s. 58.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 88.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 53.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Kornecki: Sztuka sakralna. 1993.
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
- Strona parafii. parafiasieciechowice.pl. [dostęp 2021-02-22].
- Strona gminy. iwanowice.pl. [dostęp 2021-02-22].