Kościół św. Anny w Zieleńcu
| kościół filialny | |||||||||||
 Kościół św. Anny w Zieleńcu | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
26 lipca | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Dusznik-Zdroju  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |||||||||||
 50°20′25,23″N 16°23′04,40″E/50,340342 16,384556
| |||||||||||
Kościół św. Anny w Zieleńcu – kościół filialny parafii św. Franciszka i św. Leonarda w Dusznikach-Zdroju.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy drewniany kościół w Zieleńcu wzniesiono w roku 1762[1]. Obecną świątynię wybudował w roku 1902 budowniczy Paul Blau z Lewina[2] z inicjatywy notariusza arcybiskupiego księdza Augustyna Grunda, który w latach 1890–1916 był proboszczem w Zieleńcu. Kościół konsekrował 4 października 1904 r. arcybiskup praski kardynał Lev Skrbenský z Hříště. Kościół został odnowiony przez franciszkanów w roku 1966, zaś w 1976 uporządkowany i ogrodzony został cmentarz grzebalny, na którym znajduje się zabytkowa Grupa Ukrzyżowania[3]. W roku 2000 w świątyni zainstalowano trzy nowe dzwony, ufundowane przez wiernych.
W przeszłości kościół był znany jako najwyżej położona świątynia w Prusach, obecnie jest najwyżej położonym kościołem w Sudetach[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół jest neoromańską budowlą jednonawową, budulcem był kamień polny, jedynie obróbka kamieniarska wykonana jest z piaskowca[1]. Nawa posiada półkolistą absydę i kruchtę, do której prowadzi kamienny neoromański portal. Obiekt ma masywną wieżę nakrytą ostrosłupowym hełmem[1]. Pokrycie połaci dachowych stanowi gont. W kościele zachowało się oryginalne wyposażenie, pochodzące z czasów budowy, tzn: kamienne ołtarze, ambona, chrzcielnica, kamienne i drewniane rzeźby, oraz olejne obrazy[1]. Barokowa pokrywa chrzcielnicy jest znacznie starsza, datowana na rok 1790 i pochodzi najprawdopodobniej z poprzedniego kościoła. Przy świątyni stoi kamienna kolumna maryjna z figurą Matki Boskiej z roku 1862 i krzyż z 1866 roku na postumencie[4] – oba autorstwa Johanna Postlera[5].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t.14. Wrocław: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1991, s. 289. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ M. Dziedzic, G. Dziedzic, Kościół św. Antoniego w Lasówce i jego budowniczy Paul Blau, „Orlické hory a Podorlicko”, 2012, s. 187. [1]
- ↑ Klasztor Ojców Franciszkanów w Zieleńcu. caritasduszniki.org. [dostęp 2014-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-05)].
- ↑ Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t.14. Wrocław: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1991, s. 290. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ Ciekawe miejsca – kościoły. duszniki.pl. [dostęp 2014-02-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Staffa (redakcja): Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 14, Wrocław, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1991, ISBN 83-7005-340-8