Kościół św. Antoniego we Wrocławiu-Karłowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Antoniego
we Wrocławiu-Karłowicach
zespół 472/Wm z dnia 10.03.1992[1]
oraz klasztor, budynek gospodarczy, cmentarz, mur ceglany
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Antoniego
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Adres

aleja Jana Kasprowicza 26

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Antoniego we Wrocławiu

Wezwanie

św. Antoniego

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Antoniego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Antoniego”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Antoniego”
Ziemia51°08′13,0″N 17°02′29,6″E/51,136944 17,041556

Kościół św. Antoniego we Wrocławiu na Karłowicach – świątynia rzymskokatolicka wybudowana w stylu neogotyckim według projektu architekta Ludwiga Schneidera w latach 1900-1901, obsługująca parafię pod tym samym wezwaniem.

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Początki kościoła na Karłowicach wiążą się z ponownym przybyciem zakonu franciszkanów do Wrocławia. Zostali oni tu sprowadzeni z Saksonii przez biskupa Georga Koppa w roku 1888, po długiej nieobecności (od 1810, kiedy władze pruskie zadecydowały o kasacie klasztorów). W związku ze zwiększaniem się potrzeb zakonu i liczby braci, zdecydowano o budowie klasztoru na Karłowicach, przy obecnej al. Jana Kasprowicza. W latach 1895-1897 wzniesiono klasztor, zaprojektowany przez wrocławskiego architekta Josepha Ebersa (autora m.in. projektu wrocławskiego kościoła św. Henryka). W 1900 wmurowano kamień węgielny pod budowę kościoła klasztornego, a w następnym roku poświęcono nowo otwarty kościół i nadano mu wezwanie św. Antoniego. W 1903 roku świdnicka firma organmistrzowska Schlag und Sőhne wybudowała 34-głosowe organy o trakturze pneumatycznej, które po odrestaurowaniu w 2003 służą celom liturgicznym i koncertowym.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze kościoła

Jest ceglaną budowlą bazylikową, z dwiema wieżami od frontu i widoczną z dala wysoką sygnaturką na środku dachu. Fasada kościoła jest ozdobiona rozetą i rozbudowaną kruchtą z potrójnym wejściem. Do świątyni przylega klasztor, w którym znajduje się siedziba kurii Prowincji św. Jadwigi Zakonu Braci Mniejszych oraz Wyższe Seminarium Duchowne Franciszkanów.

W jednym z budynków klasztornych, wzniesionym po II wojnie światowej znajdują się Warsztaty Terapii Zajęciowej "Muminki", działające od 1998 r. i będącą filią Fundacji im. Brata Alberta[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. [dostęp 2010-01-23].
  2. "Muminki" we Wrocławiu / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-08-31].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]