Kościół św. Józefa Oblubieńca w Lubomierzu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Józefa Oblubieńca w Lubomierzu
Ilustracja
Kościół w Lubomierzu
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Lubomierz

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Parafia św. Józefa Oblubieńca w Lubomierzu

Wezwanie

św. Józefa Oblubieńca

Wspomnienie liturgiczne

19 marca - św. Józefa
13 czerwca - św. Antoniego Padewskiego
2 sierpnia - Matki Bożej Anielskiej[1]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Mszana Dolna
Mapa konturowa gminy wiejskiej Mszana Dolna, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa Oblubieńca w Lubomierzu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa Oblubieńca w Lubomierzu”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa Oblubieńca w Lubomierzu”
Położenie na mapie powiatu limanowskiego
Mapa konturowa powiatu limanowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa Oblubieńca w Lubomierzu”
Ziemia49°36′45,36″N 20°11′18,52″E/49,612600 20,188478

Kościół św. Józefa Oblubieńca w Lubomierzu – drewniana świątynia rzymskokatolicka w miejscowości Lubomierz, pełniąca funkcję kościoła parafialnego miejscowej parafii.

Kościół stoi na niewielkim wzniesieniu, po południowej stronie drogi łączącej Zabrzeż z Mszaną Dolną, przy czarnym szlaku na Kudłoń[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Mieszkańcy Lubomierza od dawna starali się o własną świątynię, gdyż mieli problemy z dotarciem do odległego kościoła w Niedźwiedziu. Doczekali się własnej kaplicy w 1844. Była to niewielka świątynia, niewystarczająca dla potrzeb szybko rozwijającej się wsi, a w dodatku zbudowana w miejscu narażonym na podmywanie przez rzekę. Dlatego została rozebrana po wybudowaniu nowego kościoła. Obecnie w miejscu gdzie stała kaplica stoi figura Matki Bożej Niepokalanej[3].

Kamień węgielny pod budowę nowej świątyni poświęcony został 8 września 1913 i w tym samym roku rozpoczęto prace budowlane. Kościół został poświęcony 15 sierpnia 1914 i otrzymał wezwanie Opieki św. Józefa, które w 1956 zmieniono na św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny[4].

Kolejne lata przyniosły remonty i przebudowy, które w znacznym stopniu zmieniły bryłę kościoła, początkowo składającego się jedynie z nawy i prezbiterium[2]. w latach 1934-1936 dobudowano wieżę. W 1952 poprawiono konstrukcję, wzmocniono walącą się wieżę, wymieniono okna i dokonano restauracji wyposażenia kościoła. W 1967 wybudowano ołtarz soborowy (przodem do wiernych) a miejscowy stolarz Władysław Jarosik wykonał nową ambonę, chrzcielnicę i kredensję[4].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół w Lubomierzu jest orientowany, czyli z głównym ołtarzem zwróconym w kierunku wschodnim. Nawa zbudowana jest w konstrukcji zrębowej, a góruje nad nią nowsza wieża konstrukcji słupowej. Niskie, zamknięte wielobocznie prezbiterium otacza przydaszek kryty blachą. Do głównej bryły kościoła przylegają od północy kruchta i zakrystia[5].

Wnętrze[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze świątyni

Wnętrze kościoła sklepione jest kolebkowo. Strop zdobi boazeria ułożona w dekoracyjną jodełkę. Większość wyposażenia pochodzi z lat 70. XX wieku i wykonana jest z drewna w stylu neobarokowym[5].

Ołtarze[edytuj | edytuj kod]

ołtarz główny
znajduje się w nim drewniana figura Matki Bożej z Dzieciątkiem. Na jej zasuwie umieszczono wizerunek patrona parafii św. Józefa z Jezusem na ręku. W latach 1968-1993 w ołtarzu tym znajdowała się cenna i otoczona kultem ikona, uratowana przez Franciszkanów ze zrujnowanej cerkwi bizantyjsko-ukraińskiej w Kalwarii Pacławskiej. Ikona ta, znana jako "Matka Boża Królowa Gorców" została 29 czerwca 1993 przekazana do cerkwi archikatedralnej pod wezwaniem Jana Chrzciciela w Przemyślu[1][5].
ołtarze boczne
  • ołtarz św. Antoniego Padewskiego[1],
  • ołtarz z figurą Serca Pana Jezusa[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d "Parafie...", s. 236
  2. a b "Kościoły...", s. 60
  3. "Parafie...", s. 233
  4. a b "Parafie...", s. 235
  5. a b c "Kościoły...", s. 61

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]