Kościół św. Mikołaja w Radczu
 A/1394 z dnia 10.03.1993
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Diecezja | |||||||||||||||||||
| Wezwanie |
św. Mikołaj z Miry | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Milanów  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu parczewskiego  | |||||||||||||||||||
 51°45′24,3″N 22°58′39,7″E/51,756750 22,977694
| |||||||||||||||||||
Kościół św. Mikołaja w Radczu – katolicki kościół w Radczu, wzniesiony w 1895 jako prawosławna cerkiew pod tym samym wezwaniem.
Cerkiew w Radczu została zbudowana w 1895 według projektu Wiktora Syczugowa w stylu bizantyjsko-rosyjskim. Obok cerkwi św. Mikołaja w Dratowie wyróżniała się na tle innych świątyń zaprojektowanych przez tego samego architekta dla parafii na Lubelszczyźnie bogactwem dekoracyjnego detalu na fasadzie[1]. Najprawdopodobniej została wzniesiona na miejscu dawnej, unickiej drewnianej cerkwi, zmienionej na prawosławną wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875. Na własność Kościoła katolickiego została zrewindykowana w 1919 i od wymienionego roku jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej[2]. Po 1919 została przebudowana w partii dachów i zwieńczeń, nad jej kwadratową nawą zachowano jednak typową dla prawosławnej rosyjskiej architektury sakralnej cebulastą kopułę. Budynek zbudowany został na planie krzyża, o niższych bocznych ramionach, krytych dachami dwuspadowymi. Nad przedsionkiem wznosi się dzwonnica, prezbiterium zbudowano na planie prostokąta[3].
Wartość zabytkową przedstawiają niektóre elementy kościelnego wyposażenia: dwa dziewiętnastowieczne krzyże procesyjne, ołtarz boczny w stylu barokowym z pocz. XIX w., cztery dziewiętnastowieczne lichtarze i kielich z XVI w.[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 97-98. ISBN 83-232-1463-8.
- ↑ a b red. R. Brykowski, E. Smulikowska, Katalog zabytków sztuki w Polsce, t.VIII - województwo lubelskie, zeszyt 14 - powiat parczewski, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, s.11
- ↑ P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 146. ISBN 83-232-1463-8.