Kościół Świętej Trójcy w Krakowie (ul. Krakowska)

Kościół Świętej Trójcy

A-19 z 5 maja 1931
Kościół konwentualny i szpitalny bonifratrów kościół filialny
Kościół klasztorny, konwent i stary szpital
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Krakowska 48
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Bożego Ciała
Wezwanie	Świętej Trójcy
Historia Data poświęcenia 1758
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła
Położenie na mapie Krakowa Kościół Świętej Trójcy
Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Trójcy
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół Świętej Trójcy
50°02′49,3″N 19°56′38,9″E

Kościół Świętej Trójcy – rzymskokatolicki kościół konwentualny bonifratrów znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Krakowskiej 48, na Kazimierzu.

Historia

W 1688 r. biskup krakowski Jan Małachowski zezwolił trynitarzom (zakonowi powołanemu do wykupu jeńców chrześcijańskich z niewoli tureckiej) sprowadzić się do Krakowa. Nowi zakonnicy przybyli ze Lwowa i osiedlili się w klasztorze dominikanów.

Posiadłość na Kazimierzu otrzymali trynitarze od Józefa Adama Lubowieckiego, starosty oświęcimskiego. Budowę kościoła rozpoczęto w 1741 r., przerywając po dwóch latach z powodu kłopotów finansowych. Wznowiono prace budowlane w 1751 r, a nową świątynię konsekrował biskup Franciszek Potkański, sufragan krakowski w 1758 r. Po kasacie zakonu przez Austriaków w 1796 r. kościół zamieniono na magazyn wojskowy. W 1812 na mocy dekretu księcia warszawskiego Fryderyka Augusta kościół przejęli bonifratrzy – zakon, mający swoje klasztory w Polsce od 1609 r. (przeniesieni tutaj z likwidowanego kościoła św. Urszuli na Starym Mieście).

Kościół, zbudowany w stylu późnego baroku, posiada jedną z najpiękniejszych w Polsce fasad autorstwa Franciszka Placidiego, który przy jej projektowaniu wzorował się na dziełach Francesca Borrominiego.

Na sklepieniu nawy znajduje się iluzjonistyczna polichromia autorstwa Józefa Piltza z Moraw, nawiązująca do historii trynitarzy – Najświętsza Maria Panna w otoczeniu aniołów i scena wykupu więźniów z niewoli przez św. Jana z Mathy, założyciela Zakonu Trynitarzy.

Obecny ołtarz główny w 1940 r. konsekrował biskup sufragan krakowski Stanisław Rospond.

Ambona późnobarokowa z 3 ćwierci XVIII wieku w zwieńczeniu posiada posążki aniołków.

W 1991 r. odsłonięto pierwotne malowane ołtarze boczne, spośród malowideł w ołtarzach bocznych wyróżniają się przedstawienia św. Judy Tadeusza i św. Kajetana autorstwa Tadeusza Kuntze.

W klasztorze bonifratrów spędził ostatnie 25 lat swojego życia Żegota Pauli, historyk.

• 
  Fasada.
• 
  Nawa środkowa.
• 
  Ołtarz główny.
• 
  Chór i organy.
• 
  Tablica na budynku konwentu upamiętniająca Żegotę Pauliego.

Zobacz też

• Kościół Świętej Trójcy w Krakowie (ul. Stolarska)

Bibliografia

• Katalog zabytków sztuki w Polsce tom IV, miasto Kraków cz.V Kazimierz, Stradom, Kościoły i klasztory 2 pod red. Izabeli Rejduch-Samkowej i Jana Samka, Warszawa 1994.
• M. Rożek, Sanktuaria Krakowa, Kraków 2006.
• E. Duda, A. Jodłowiec- Dziedzic, W cieniu bożnic i kościołów. Krakowski Kazimierz, Kraków 2007.

Linki zewnętrzne

Historia kościoła na stronie bonifratów