Kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Czelinie
 A-953 z dnia 03.07.1956[1]
| |||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Mieszkowice  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego  | |||||||||||||||
 52°44′11,141″N 14°22′58,896″E/52,736428 14,383027
| |||||||||||||||
Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Czelinie – kościół parafialny parafii Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w Czelinie.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Zbudowany z jednolitego kwadratowego granitu o regularnym układzie, bez chóru, z wieżą od strony zach. (tej samej szerokości co nawa) i zakrystią prostokątną od strony płn. Główny portal wejściowy od strony zach. Z architektonicznych pozostałości warto zauważyć w ścianie płd. fragment pierwotnego portalu i ciosów o profilu wałka. Szerokie okolenia w formie łuku u wejścia do kościoła zostały zamurowane, pozostały jedynie nieduże drzwi oddzielające wnętrze kościoła od kruchty.
Nawa główna o wymiarach 24.36 m × 10.80 m, szerokość murów 1.4 m, wysokość wieży 24 m.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Starannie ociosane kwadry o jednolitym formacie oraz ich regularny układ w poziomych warstwach świadczą o powstaniu budowli w XIII w. Szeroki łuk ostry, który otwierał się pierwotnie z hali wieżowej do wnętrza kościoła, wskazuje na koniec XIII w. jako datę powstania, przynajmniej tej części budowli. 5 maja 1322 r. Kantoria Kamieńska otrzymała patronat kościoła w Czelinie[2]; w Czelinie prowadzono Kancelarię Katedry Kamieńskiej. W 1348 r. wymieniany jest Tyderyk, prepozyt z Czelina (Thidericus praepositus de Zellin)[3], w roku 1368 archidiakon Hynric Swynghen[4] i w latach 1387 oraz 1399 Arnoldus de Garne archidiaconus Zellinensis[5].
Kościół przebudowany został w 1827 r. według projektu architekta Karla Schinkla, mury podwyższono o trzy warstwy układu kamiennego ponad obecną wysokość okien, przemurowano portal. W 1945 r. zniszczony w ponad 70%, odbudowany został w latach 1982-84.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ Adolph Friedrich Johann Riedel: Codex diplomaticus Brandenburgensis: Sammlung der Urkunden, Chroniken und sonstigen Quellenschriften für die Geschichte der Mark Brandenburg und ihrer Regenten. T. 19. F.H. Morin, 1860, s. 12.
- ↑ CDB, A.XIII, s. 257
- ↑ CDB, A.XIX, s. 30
- ↑ CDB, A.XIX, s. 279; XVIII, s. 482
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka - MUZA SA, 2001, s. 339. ISBN 83-7200-583-4.
- Zygmunt Świechowski: Architektura granitowa Pomorza Zachodniego w XIII wieku. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1950, s. 73.
- Tygodnik Katolicki Niedziela, edycja szczecińska 02/2003. [dostęp 2011-05-28].