Kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Warnołęce
A-518 z dnia 30.10.1997 r.[1] | |||||||||
kościół filialny | |||||||||
Kościół MB Częstochowskiej. | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Nowe Warpno | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |||||||||
Położenie na mapie powiatu polickiego | |||||||||
53°41′48,17″N 14°21′43,38″E/53,696714 14,362050 |
Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Warnołęce – zabytkowa świątynia ryglowa w miejscowości Warnołęka w gminie Nowe Warpno.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół filialny parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Nowym Warpnie, wybudowana w XVIII wieku, do 1945 świątynia ewangelicka, 26 sierpnia 1946 poświęcona i od tego czasu użytkowana jako kościół rzymskokatolicki. Świątynia wraz z otoczeniem znajduje się w rejestrze zabytków (nr. rej. A-518 z 30.10.1997)[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół wzniesiono na planie prostokąta, od wschodu zamknięto go trójbocznie, zabytek jest orientowany. Ściany postawiono na fundamentach z kamienia i podwalinie, w niej osadzono drewniane słupy. Konstrukcję podtrzymuje oczep i legary stropowe. Belki łączone są ryglami i zastrzałami. W części zachodniej znajduje się wieża, również o konstrukcji szkieletowej. Wieża jest zwieńczona hełmem w kształcie ostrosłupa z kulą i krzyżem. Fanych są wypełnione cegłami i otynkowane na biało. Świątynia jako budynek szachulcowy prezentuje się imponująco. Wnętrze przykryto stropem drewnianym i dachem dwuspadowym, wejście od strony zachodniej, okna szczelinowe. Od strony północnej znajduje się dobudowana zakrystia na planie kwadratu.
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Kościół stoi na niewysokim wzgórzu, w zachodniej części wsi, z dala od głównej drogi (nr 114), łączącej Police z Nowym Warpnem. Teren okalający pełnił dawniej funkcje cmentarza, obecnie zachował się cenny starodrzew, kontrastujący z barwami kościoła (czerń i biel).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 89 [dostęp 2015-09-18] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Szczecina. T. Suplement 2 A-Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2007, s. 324. ISBN 978-83-89341-53-2. (pol.).