Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Obornikach

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Obornikach

2395/A z dnia 12 grudnia 1932
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Oborniki
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Obornikach
Wezwanie	Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
Historia Data rozpoczęcia budowy XV wiek Data zakończenia budowy XVI wiek Data zniszczenia • przez 1814 pożar Data odbudowy 1815-1829
Dane świątyni Styl gotyk Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 2
Położenie na mapie Obornik Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Obornikach
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Obornikach
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Obornikach
Położenie na mapie powiatu obornickiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Obornikach
Położenie na mapie gminy Oborniki Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Obornikach
52°38′46″N 16°48′31″E

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Obornikach – najstarszy kościół w Obornikach. Należy do dekanatu obornickiego. Mieści się przy ulicy Kościelnej.

Historia

Świątynia została wybudowana w XV–XVI wieku w stylu gotyckim z cegły. Pod koniec XVI stulecia została dobudowana od strony północnej nawa boczna, połączoną z nawą główną jednym dachem, a od wewnątrz okrągłołukowymi arkadami filarowymi. W 1655, 1757 oraz 1814 roku, kościół uległ pożarom. W wyniku tych zniszczeń powstała niska, kwadratowa wieża, pokryta dachem namiotowym i jej wnętrze jest pokryte stropem na miejscu dawnego sklepienia (od 1815 roku). W drugiej połowie XVIII stulecia została dobudowana od strony południowej kaplica Matki Bożej Różańcowej, łącząca się z nawą główną, ostrołukową arkadą, natomiast w 1926 roku została dobudowana zakrystia i kruchta boczna.

Wyposażenie

Ostrołukowe gotyckie portale z cegły profilowanej, częściowo wymienionej, gotyckie pochodzą z przełomu XV i XVI stulecia. W kruchcie, pod wieżą, mieści się żelazna, kuta krata z XVIII stulecia. Ołtarz główny murowany, wykonany w stylu późnobarokowym pochodzi z drugiej połowy XVIII stulecia. W nim mieści się obraz ukazujący Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny z XVIII/XIX stulecia, przemalowany w 1926 roku. Z lewej i prawej strony ołtarza głównego mieszczą się figury aniołów podtrzymujące świeczniki. Przy wejściu do kaplicy Matki Bożej Różańcowej, mieści się figura św. Antoniego Padewskiego z XVII stulecia. Z kolei w samej kaplicy w ołtarzu mieści się obraz – płaskorzeźba Matki Bożej Różańcowej w otoczeniu piętnastu malowanych scen z tajemnicami Różańca Świętego z II połowy XVII stulecia.