Kościół Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Kamieńcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Narodzenia św. Jana Chrzciciela
w Kamieńcu
nr rej.:
- 348/60 z 7.03.1960 (woj. katowickie)[1]
- A/1304/23 z 27.11.2023 (woj. śląskie)[2]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół w Kamieńcu (2014)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Kamieniec

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Kamieńcu

Wezwanie

Narodzenia św. Jana Chrzciciela

Wspomnienie liturgiczne

24 czerwca

Położenie na mapie gminy Zbrosławice
Mapa konturowa gminy Zbrosławice, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia św. Jana Chrzcicielaw Kamieńcu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia św. Jana Chrzcicielaw Kamieńcu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia św. Jana Chrzcicielaw Kamieńcu”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia św. Jana Chrzcicielaw Kamieńcu”
Ziemia50°24′10,73″N 18°42′50,63″E/50,402981 18,714064
Strona internetowa

Kościół Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Kamieńcu – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Kamieńcu, w dekanacie Pyskowice, w diecezji gliwickiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wzorcowy przykład średniowiecznego kościoła położonego na skraju wzgórza (tu: opadającego ku dolinie Dramy) i otoczonego cmentarzem - o wybitnych walorach krajobrazowych.

Według wizytacji z 1699 roku był konsekrowany już w 1417 roku, użytkowany przez protestantów w latach 1570-1629. Został wydłużony i przebudowany około 1860-1870, remontowany w 1939 i po pożarze w 1986 r.

Jest późnogotycki, częściowo przebudowany (m.in. fasada zachodnia), orientowany, murowany, jednonawowy, nakryty dachem dwuspadowym krytym dachówką (nawa, prezbiterium i kruchta). Prezbiterium zamknięte trójbocznie. Do nawy dostawiona kwadratowa wieża (od północy), zwieńczona blankami oraz kaplica (od południa) zamknięta półkoliście. Elewacje tynkowane, blanki wieży ceglane. We wnętrzu zachowało się kilka obrazów i rzeźb z XVII i XVIII wieku[3] .

W kościele za ołtarzem głównym znajduje się wmurowany w ścianę prezbiterium renesansowy, wykonany z piaskowca nagrobek dwojga dzieci z rodziny Sedlnickich: Jana (zmarłego w 1573 roku) i Małgorzaty (zm. dziesięć lat później), z czeskimi inskrypcjami[4]. W 1681 kościół otrzymał barokowy kielich, wykonany ze złoconego srebra[4], fundowany przez nieznaną osobę. Na wieży kościoła zachował się gotycki dzwon z 1487 roku[5]. Do drugiej wojny światowej na wieży znajdował się jeszcze drugi dzwon, również gotycki, z 1503 r.[4]

Organy[edytuj | edytuj kod]

Instrument zbudowany na początku 2. połowy XIX wieku, remontowany w 1990 roku. Organy ustawione są na chórze muzycznym nad głównym wejściem do kościoła, na osi ołtarza głównego. Prospekt jednosekcyjny, z trzema polami piszczałkowymi o układzie odśrodkowym, utrzymany w kolorze brązowym. Stół gry wbudowany w prawy bok szafy organowej. Wiatrownice klapowo-zasuwowe. Miech typu pływakowego.

  • Skala manuału: C-C3; skala pedału: C-C1.
  • Liczba głosów: 8.
  • Liczba klawiatur: 1+P
  • Traktura gry: mechaniczna
  • Traktura rejestrów: mechaniczna[6]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-08-26].
  2. Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 27 listopada 2023 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2024-01-01]
  3. Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Górnego Śląska. Arkady.
  4. a b c Szczech Bernard: Inskrypcje Ziemi Gliwickiej, w: "Rocznik Muzeum w Gliwicach". Tom III, Gliwice 1990, ISSN 0860-0937, s. 56.
  5. Jacek Schmidt: Kościoły Ziemi Gliwickiej. Kościoły Gliwickie. Gliwice: 2002.
  6. Organy Kościoła.