Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Przecławiu
50°11′34″N 21°28′56″E/50,192778 21,482222 1291 z dnia 17.11.1998 r.[1]
| |||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||
 Kościół Wniebowzięcia NMP w Przecławiu | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Przecławia  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu mieleckiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Przecław  | |||||||||||||
| 50°11′34″N 21°28′56″E/50,192778 21,482222
| |||||||||||||
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – neogotycki kościół parafialny w Przecławiu, zbudowany w 1881 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół powstał, jako kolejny w parafii o historii sięgającej końca XII wieku, na miejscu poprzedniego, zagrożonego katastrofą budowlaną. Fundatorem budowli był ówczesny właściciel Przecławia, hrabia Stanisław Rey. Konsekrował ją w 1886 roku biskup tarnowski Ignacy Łobos.
Architektura i wnętrze[edytuj | edytuj kod]
Kościół w Przecławiu jest jednonawową świątynią zbudowaną na planie krzyża łacińskiego, z bocznymi kaplicami o charakterze transeptu. Do fasady przylega czworoboczna wieża, przechodząca w górnej kondygnacji w ośmioboczną, nakryta ostrosłupowym hełmem. Przyziemie wieży mieści kruchtę, do której prowadzi neogotycki portal. Powyżej znajduje się rozeta z mozaiką przedstawiającą Matkę Boską. Korpus kościoła wzmocniony jest przyporami.
Większość wyposażenia wnętrza wykonana jest w stylu neogotyckim i pochodzi z warsztatów tyrolskich. Ze starszych sprzętów pozostały w kościele późnobarokowy krucyfiks z XVIII wieku w jednym z ołtarzy bocznych oraz renesansowe, odlane z brązu epitafium trzech kobiet: Anny Czyżowskiej (żony Mikołaja Koniecpolskiego), jej córki Katarzyny i synowej Anny z Ligęzów, fundowane w 1584 roku przez męża tej ostatniej, Andrzeja Koniecpolskiego. W jednym z ołtarzy bocznych wprawiony jest otoczony lokalnym kultem obraz Matki Bożej Różańcowej z początku XVII wieku, malowany na desce.
Wnętrza prezbiterium i kaplic przykryte są sklepieniami krzyżowo-żebrowymi, wnętrze nawy zwykłym stropem płaskim. Nawiązującą do stylu secesji polichromię ornamentalną i figuralną malował w 1961 roku tarnowski artysta Stanisław Westwalewicz.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zabytkowe kościoły diecezji tarnowskiej [dostęp 2012-09-03]
- Oficjalna strona parafii Przecław. przeclaw.diecezja.tarnow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-03)]. [dostęp 31 sierpnia 2009]