Kościół Przemienienia Pańskiego w Garbowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Przemienienia Pańskiego
w Garbowie
A-3/1-4 z dnia 17.01.2000 r.
kościół
Ilustracja
Kościół Przemienia Pańskiego w Garbowie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Garbów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Przemienienia Pańskiego w Garbowie

Wezwanie

Przemienienia Pańskiego

Położenie na mapie gminy Garbów
Mapa konturowa gminy Garbów, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiegow Garbowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiegow Garbowie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiegow Garbowie”
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Mapa konturowa powiatu lubelskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiegow Garbowie”
Ziemia51°21′02″N 22°20′41″E/51,350556 22,344722

Kościół Przemienienia Pańskiego – murowana świątynia w Garbowie, zbudowana w latach 1907-1911 według projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. W 1915 roku uszkodzona przez pocisk artyleryjski, odrestaurowana do 1922 roku. W dniu 6 lipca 1930 konsekrowany przez biskupa Mariana Fulmana.

Kościół został wybudowany z cegły palonej, w stylu neogotyckim. Kościół posiada trzy nawy i dwie kaplice oraz dwie zakrystie przy prezbiterium. Nad elewacją frontową świątyni dominują dwie wieże o wysokości 75 metrów, nad nawą znajduje się wieżyczka na sygnaturkę. Przy prezbiterium znajdują się dwa ołtarze drewniane w stylu neogotyckim. W ołtarzu głównym widnieją dwa obrazy: Przemienienia Pańskiego i św. Wojciecha. W lewej kaplicy znajduje się ołtarz ze sceną Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i wizerunkiem Matki Bożej Różańcowej, w prawej – św. Leonarda i św. Antoniego. Ławki w nawie głównej, ambona i chrzcielnica reprezentują styl neogotycki. Na chórze muzycznym znajdują się organy 35-głosowe z 1929 roku firmy Biernackiego, w oknach widnieją witraże wykonane w Warszawie w 1921 roku przez artystę Białkowskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]