Kocimiętka naga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kocimiętka naga
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

jasnotowate

Rodzaj

kocimiętka

Gatunek

kocimiętka naga

Nazwa systematyczna
Nepeta nuda L.
Sp. Pl.: 570 (1753)[3]
Synonimy
  • Cataria nuda (L.) Moench
  • Glechoma nuda (L.) Kuntze

Kocimiętka naga, kocimiętka pannońska (Nepeta nuda L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Rośnie w południowej i środkowej Europie oraz zachodniej i środkowej Azji[3]. W Polsce występuje tylko na południu – w Karpatach, na południu województwa opolskiego, na Wyżynie Śląskiej i Lubelskiej, w dolinie Wisły w okolicach Sandomierza i Puław[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiatostan
Łodyga
Wyprostowana, sztywna, naga lub bardzo słabo owłosiona, o wysokości 50–120 cm i średnicy 3–5 mm.
Liście
Podłużnie jajowate lub eliptyczne do lancetowatych o długości 3,8–6,5 cm, szerokości 1,8–2,5 cm. Rzadko owłosione lub nagie.
Kwiaty
Zebrane w liczne kwiatostany, szczytowe wiechy o rozmiarach 3–8,5 × 2,5 cm. Korona kwiatu purpurowa o rurce prostopadle uciętej. Środkowa łatka dolnej wargi jest karbowana, pręciki bardzo szeroko rozchylone na boki.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. Siedlisko: suche zbocza, przydroża, zarośla, Pączki zimujące tego gatunku znajdują się do 25 cm nad ziemią (chamefit zielny), lub na poziomie ziemi. Liczba chromosomów 2n=18.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zróżnicowany na cztery podgatunki[3]:

  • Nepeta nuda subsp. albiflora (Boiss.) Gams – występuje od Macedonii do Libanu
  • Nepeta nuda subsp. glandulifera Hub.-Mor. & P.H.Davis – rośnie w Turcji
  • Nepeta nuda subsp. lydiae P.H.Davis – występuje w Turcji
  • Nepeta nuda subsp. nuda (≡ Nepeta pannonica L.) – rośnie w całym zasięgu gatunku

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[5] w grupie gatunków rzadkich, potencjalnie zagrożonych (kategoria zagrożenia R). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię EN (zagrożony)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
  3. a b c Nepeta nuda L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-05].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 370, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  6. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]