Kocioł (geomorfologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielki Śnieżny Kocioł
Gerlachowski Kocioł

Kocioł – forma ukształtowania terenu. Jest to okrągłego kształtu zagłębienie terenu, zazwyczaj występujące w górnej części doliny, w stoku góry, lub w rozszerzeniu żlebu[1]. Często jest pochodzenia lodowcowowego (kocioł lodowcowy), jak np. Gerlachowski Kocioł, może jednak mieć również inne pochodzenie. Kocioł powstający na dnie cieków wodnych (zazwyczaj u podnóży wodospadu lub progu wodnego) to kocioł eworsyjny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 55, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.