Kodeks Dehesa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kodeks Dehesamanuskrypt mistecki pochodzący z XVII wieku, zaliczany do dokumentów sądowych dotyczących transakcji ziem.

Kodeks Dehesa jest dokumentem wykonanym w formie harmonijkowej o wymiarach 17,5 × 498 cm. Jego powstanie datuje się na XVII wiek. Został „odkryty” w Puebla na posesji prawnika Manuela Cardoso, który znalazł go pośród starych sądowych dokumentów około 1863 roku. Kodeks Dehesa jest zapisem transakcji ziemi pomiędzy wschodnim Suchitepec a majątkiem Villagomez. W wieku XVI ziemie Doliny Paxaca zostały przekazane Hernardowi Cortésowi.

Najciekawsza część manuskryptu dotyczy krótkiej historii plemienia Totonaków i ich pomniejszych szczepów. Tekst opowiada o wyprawie Nonoalków z miasta Zongolica do Doliny Paxaca, odwiedzając po drodze starożytne miasta Cocolapa, Coscomatepec, Tepeyehualco, Chiconquiaco i powrót przez Apazapan do Zongolíca. Jest to jedna z nielicznych wzmianek na temat Indian Totonaków w zachowanych do dzisiaj dokumentów z tego okresu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ana G. DÍAZ ÁLVAREZ, Facultad de Filosofía y Letras: El Códice Dehesa: reflexiones en torno a un documento mixteco colonial a partir de su análisis codicológico. Revista Española de Antropología Americana,2010, vol. 40, núm. 2, 149-165. [dostęp 2014-12-21]. (hiszp.).