Kojec (zootechnika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kojec dla lochy z prosiętami
Kojce zewnętrzne dla macior

Kojec – najczęściej niewielka, otwarta z góry i ogrodzona po bokach przestrzeń do okresowego lub stałego przetrzymywania psów lub zwierząt hodowlanych. Kojec dla psa pozwala mu na swobodne poruszanie się po ogrodzonym terenie, bez łańcucha i bez kagańca a równocześnie uniemożliwia mu kłusowanie i pogryzienie przechodniów. Niewielki kojec pozwala odizolować pojedyncze zwierzęta od stada: kwokę na czas wysiadywania, lochę ma czas porodu i okres wychowu młodych. Swobodnie pasące się na pastwisku zwierzęta można na noc zamknąć w kojcu aby przestraszone przez drapieżnika nie rozbiegły się i nie pogubiły. W kojcu można przeprowadzić kwarantannę lub odizolować chore zwierzę i przeprowadzić wygodnie i bezpiecznie zabieg leczniczy. Przenośny kojec pozwala przewieźć zwierzę w inne miejsce. Zwierzęta małe, potrafiące się wspinać lub fruwać zamyka się w klatkach natomiast większe ptaki zazwyczaj trzyma się w wolierach. Klatki i woliery są zazwyczaj zamknięte ze wszystkich stron, także z góry i z dołu.

kojce transportowe
Kojec do ważenia