Komitet Centralny Komunistycznej Partii Białorusi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komitet Centralny Komunistycznej Partii Białorusi
Цэнтральны камітэт Камуністычнай партыі Беларусі
Ilustracja
b. siedziba KC KPB (1947-1993), obecnie siedziba administracji prezydenta Białorusi
Państwo

 Białoruś

Data założenia

1924

Pierwszy sekretarz

Anatol Małafiejeu

Adres

Mińsk, ul. Karola Marksa 38

brak współrzędnych

Komitet Centralny Komunistycznej Partii Białorusi (biał. Цэнтральны камітэт Камуністычнай партыі Беларусі, Centralny Kamitet Kamunistycznaj partyi Biełarusi) – najwyższy kolektywny organ kierowniczy Komunistycznej Partii Białorusi (KPB) pomiędzy jej zjazdami w latach 1924–1991. Wybierany był przez zjazd KPB w składzie członków i kandydatów na członków Komitetu Centralnego. W swojej działalności kierował się Programem i Statutem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR), decyzjami zjazdów KPZR i KPB, plenów Komitetu Centralnego KPZR[1]. Utworzony został podczas VIII zjazdu Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi (KP(b)B) w dniach 12–14 maja 1924 roku, zastępując dotychczasowy organ kierowniczy partii: Centralne Biuro KP(b)B[2]. Komitet Centralny KPB stał na czele wszelkiej działalności struktur partii komunistycznej w Białoruskiej SRR, organizował wykonanie dyrektyw Komitetu Centralnego KPZR, kierował strukturami partyjnymi na poziomie obwodów, miast i rejonów, wprowadzał w życie nabór i rozmieszczenie kadr kierowniczych[1].

Komitet Centralny KPB w praktyce kierował pracą wszystkich organów i organizacji społecznych, decydował we wszystkich głównych kwestiach życia państwowego i społecznego Białoruskiej SRR. W celu zarządzania pracą partii organizował co najmniej jedno posiedzenie plenarne na 4 miesiące. Pomiędzy plenami działały Biuro Komitetu Centralnego KPB i Sekretariat Komitetu Centralnego KPB, wybierane przez Komitet Centralny KPB[1].

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia siedziba KC KPB mieściła się w budynku wybudowanym w latach 1939-1941 przy ul. Karla Marksa 38. W czasie II wojny światowej zajmowały go organy zarządzania niemieckim okupacyjnym Generalnym Okręgiem Białorusi (Генеральная акруга Беларусь, Generalbezirk Weißruthenien) (1941-1944). Budowę według proj. A. Wojnowa i W. Waraksina zakończono w 1947. Obecnie jest siedzibą administracji prezydenta Białorusi (Адміністрацыя Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь) (1994-).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Encykłapiedyja... s. 122.
  2. Encykłapiedyja... s. 116.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 6 Księga 2: Uswieja – jaszyn. Dadatak. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 2003, s. 616. ISBN 985-11-0276-8. (biał.).