Kompania Inżynieryjna 4 Dywizji Strzelców Polskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kompania Inżynieryjna 4 DSP
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

27 lipca 1918

Rozformowanie

1919

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Henryk Bagiński

Organizacja
Dyslokacja

Kubań

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

4 Dywizja Strzelców Polskich

Samodzielna Kompania Inżynieryjna 4 Dywizji Strzelców Polskich (kinż) – pododdział saperów Armii Polskiej we Francji.

Historia kompanii[edytuj | edytuj kod]

W dniu 27 lipca 1918 roku na terenie Rosji w Kubaniu powstała kompania inżynieryjna i wchodziła w skład 4 Dywizji Strzelców Polskich. Był to kolejny pododdział saperski w polskich formacjach wojskowych na wschodzie. Po przetransportowaniu 17 grudnia 1918 roku do Odessy liczyła 34 oficerów i 163 szeregowych.

Na jej podstawowe elementy organizacyjne składało się: dowództwo, szkoła oficerska, 6 plutonów - sztabowy, łączności, saperów, samochodowy, komunikacyjny, parku inżynieryjnego oraz dwie grupy - radiowa i zwiadu konnego. Od lutego do kwietnia 1918 roku zabezpieczała działania wojsk sojuszniczych w rejonie Odessy, a także walczyła z oddziałami radzieckimi jako piechota. 15 czerwca 1919 roku jej miejscem postoju był garnizon Stanisławów, skąd nastąpił powrót do kraju[1].

Żołnierze kompanii[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zdzisław Cutter, Saperzy Polscy 1918-1939, s. 35.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Józef Cutter: Saperzy Polscy 1918-1939. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych, 2001. ISBN 83-87384-05-4.