Komsomolskaja (stacja metra na linii Kolcewaja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komsomolskaja
Комсомольская
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Data otwarcia

30 stycznia 1952

Długość peronu

190 m

Szerokość peronu

10 m

Głębokość stacji

37.0 m

Linia Kolcewaja
Kolcewaja
Poprzednia stacja

Kurskaja (Курская)
zgodnie z ruchem wskazówek zegara

Następna stacja

Prospiekt Mira (Проспект Мира)
przeciwnie do ruchu wskazówek zegara

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Komsomolskaja”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Komsomolskaja”
Ziemia55°46′31,81″N 37°39′21,37″E/55,775503 37,655936

Komsomolskaja (ros. Комсомольская) – stacja moskiewskiego metra linii okrężnej (kod 070). Na stacji istnieje możliwość przejścia na stację Komsomolskaja linii Sokolniczeskiej.

Stacja znana jest z lokalizacji pod największym węzłem przesiadkowym w Moskwieplacem Komsomolskim. Obsługuje 3 dworce kolejowe: Jarosławski, Kazański i Leningradzki. Wyjścia prowadzą na plac Komsomolski i wszystkie dworce.

Wystrój[edytuj | edytuj kod]

Stacja jest trzykomorowa, jednopoziomowa, posiada jeden peron. W 1951 architekci zostali odznaczeni za projekt stacji nagrodą Stalinowską, a w 1958 stację nagrodzono Grand Prix na Expo w Brukseli. Głównym motywem wystroju w stylu barokowym jest rosyjska walka z najeźdźcami i zwycięstwo w wielkiej wojnie ojczyźnianej z III Rzeszą. Przestronny hall ozdobiono 68 wysokimi, ośmiobocznymi kolumnami w stylu korynckim z jasnego marmuru ze zdobionymi bazami. Ponad kolumnami znajdują się mozaiki i płaskorzeźby przedstawiające broń z różnych epok wykonane ze smalty. Centralna sala ozdobiona jest 8 mozaikami, 5 z nich przedstawia rosyjskich dowódców:

Pozostałe trzy poświęcono zwycięstwu nad III Rzeszą, ale tylko jeden z nich (Żołnierze sowieccy na Reichstagu) zachował się w oryginalnej formie. Pozostałe dwa były wielokrotnie zmieniane i w 1963 roku zastąpiono je nowymi (Lenin przemawiający na placu Czerwonym i Triumf). Również półokrągłe sufity są ozdobione mozaikami. Pomieszczenia oświetlone są przez masywne żyrandole, większe w głównej hali. Podłogi wyłożono szarym granitem. Na końcu stacji znajduje się duża mozaika przedstawiająca Order „Zwycięstwo”.

Stacja jest połączona z linią Sokolniczeską pod ziemią i przez monumentalny westybul na powierzchni.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]