Koncert na fortepian, trąbkę i orkiestrę (Szostakowicz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Koncert na fortepian, trąbkę i orkiestrę smyczkową c-moll op.35 Dmitrija Szostakowicza powstał w 1933 roku i jest jednym z najbardziej rozpoznawanych dzieł orkiestrowych tego kompozytora.

Jest to właściwie koncert fortepianowy z solową wirtuozowską partią trąbki, która dialoguje z fortepianem na wzór dawnych symfonii koncertujących.

Koncert składa się z 4 lub w innych interpretacjach 3 części:

  1. Allegretto. Allegro vivace
  2. Lento
  3. Moderato
  4. Allegro con brio. Presto.

Część pierwsza przedstawia dwa tematy: pierwszy poważny, drugi bardziej taneczny. Część druga to walc o tempie dość powolnym i rzewnym, zadumanym charakterze. Część trzecia to jakby krótki łącznik, z fantazyjnym krótkim wejściem fortepianu i mocną odpowiedzią orkiestry, w wielu wykonaniach płynnie przechodzi w część czwartą. Jest to finałowy popis trąbki, o charakterze typowo szostakowiczowskim – ruchliwym, groteskowym, z wieloma repetycjami.

Koncert miał prawykonanie w Petersburgu w 1933 roku a partię fortepianu grał sam kompozytor.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przewodnik koncertowy PWM, 1991
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Koncert_na_fortepian,_trąbkę_i_orkiestrę_(Szostakowicz)&oldid=64797484”