Konstanty Górski (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstanty Górski
Spectator, Kocio
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1862
Wola Pękoszewska

Data i miejsce śmierci

5 marca 1909
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

historyk sztuki, Od 1891 kierownik Biblioteki Polskiej w Paryżu, wykładowca dziejów malarstwa Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

doktor od 1888 roku.

Edukacja

Studia z zakresu historii sztuki i literatury na Friedrich-Wilhelms-Universität Berlin. W 1888 roku uzyskał doktorat.

Pracodawca

Biblioteka Polska w Paryżu, Szkoła Sztuk Pięknych w Krakowie

Konstanty Maria Górski
Herb
Bożawola
Rodzina

Górscy

Ojciec

Jan Górski

Matka

Maria z Łubieńskich Górska

Żona

Antonina Chłapowska

Dzieci

Franciszek Górski, Jan Górski

Konstanty Marian Maria Górski[1] ps. Spectator (ur. 1862 w Woli Pękoszewskiej, zm. 5 marca 1909 w Krakowie) – polski pisarz, krytyk literatury i sztuki, poeta oraz historyk. Badacz literatury XVII I XVIII wieku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny o tradycjach patriotycznych. Był wnukiem generała Franciszka Górskiego, a synem Jana Górskiego i Marii z hrabiów Łubieńskich. Bratem Konstantego był polityk Ludwik Górski (1865–1931), a siostrą malarka Pia Maria Górska (1878–1974)[1]. Syn Konstantego, Franciszek Górski, był zaś cenionym polskim fizjologiem.

Konstanty uczył się w Gimnazjum św. Anny, potem zaczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim[2]. Kontynuował naukę studiując historię sztuki i literatury na Friedrich-Wilhelms-Universität Berlin. W 1888 roku uzyskał doktorat. Po 1891 kierownik Biblioteki Polskiej w Paryżu, a także wykładowca dziejów malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1896-1899 organizował w Paryżu stacje naukowe Akademii Umiejętności. W latach 1890-1894 i 1901-1902 recenzent teatralny „Czasu”. Przyjaciel Henryka Sienkiewicza.

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w kwaterze 25[3][4].

Grób Konstantego i Pii Górskich na cmentarzu Rakowickim

Wywód przodków[edytuj | edytuj kod]

4. Franciszek Górski      
    2. Jan Górski
5. Teodozja z Krępskich        
      1. Konstanty Górski
6. Seweryn Łubieński    
    3. Maria z Łubieńskich Górska    
7. Amelia z Jezierskich      
 

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Reprezentował poglądy zachowawczo katolickie, pozostając pod wpływem Stanisława Tarnowskiego. Jego poglądy estetyczne kształtowały się pod wpływem Jacoba Burckhardta. Tworzył wiersze, opowiadania i nowele. Jako poeta reprezentował tendencje klasycyzujące – zbiór poezji pt. Wierszem (1883-1893, wyd. 1904). Autor noweli Biblioman nagrodzonej III miejscem na konkursie „Czasu” (1895). Zajmował się krytyką, publikując szereg studiów literackich i artystycznych (w „Bibliotece Warszawskiej” i w „Czasie”). Znawca literatury polskiej XVII i XVIII w. Autor studiów o Janie III Sobieskim w literaturze polskiej XVII w. (1882), o bajkach Krasickiego i zwłaszcza źródłowej pracy o Karpińskim (Pisma literackie 1913). Pisma literackie wydane zostały przez Stanisław Pigonia (1913). Tłumaczył i parafrazował dzieła Horacego, Katullusa, Wergiliusza.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Biblioman: nowela z konkursu literackiego "Czasu" (1896)[1]
  • Król Jan III w poezji polskiej XVII w.
  • Studia nad bajkami Krasickiego,
  • Franciszek Karpiński (w Pismach literackich),
  • Polska sztuka współczesna na wystawie we Lwowie [2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Marek Jerzy Minakowski, Maria Wanda hr. Łubieńska z Łubnej h. Pomian [online].
  2. Śp. Konstanty Górski Czas 1909 nr 53 z 6 marca s.2
  3. Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 109. ISBN 83-08-01428-3.
  4. Pogrzeb śp. Konstantego Górskiego Czas nr 54 z 8 marca s.2

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
  • Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
  • Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
  • Krystyna Górska-Gołaska (redaktor): Górscy Herbu Boża Wola – Przodkowie i potomkowie generała Franciszka Górskiego. Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2000. ISBN 8370632832. ISSN 00794651. (pol.).
  • Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 429, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]