Konstanty Goniewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstanty Goniewski
Data urodzenia

15 kwietnia 1820

Data śmierci

1 września 1886

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

poezja, literatura

Konstanty Goniewski herbu Glaubicz (ur. 15 kwietnia 1820, zm. 1 września 1886) – polski pisarz, poeta i tłumacz; właściciel ziemski.

Autor sztuki scenicznej Szymon Konarski: obraz dramatyczny w 5 aktach z prologiem.

Tłumacz poezji Friedricha Schillera. Oprócz wierszy Schillera przetłumaczył na język polski jego pisany wierszem dramat Don Carlos[1].

W latach od 1867 do 1886 (do swojej śmierci) był właścicielem zespołu dworskiego w Sobieskiej Woli.

Był wnukiem Rafała Konarskiego. Jego drugą żoną była literatka Zofia z Koźmianów Przewłocka[2]. Pochowany na cmentarzu w Bychawie[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Konstanty Goniewski: Don Karlos. Infant hiszpański. Poemat dramatyczny. – Złoczów : W. Zukerkandl, [1896]. (Biblioteka Powszechna) ; Wyd. II: Dzieła wybrane. T. 2, wybór trzytomowy pod red. B. Płaczkowskiej, wstęp i przypisy Adolf Sowiński. – Warszawa : PIW, 1955 ; Wyd. III: Wybór pism. T. 2 (wyd. w 2 t.). – Warszawa : PIW, 1975. (Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej)
  2. Konstanty Goniewski h. Glaubicz [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-03-05].
  3. Nagrobek na fotografii nr 7

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]