Konstantyn (Đokić)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstantyn
Krsta Đokić
Biskup środkowoeuropejski
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

26 września 1946
Gornje Crnjelovo

Biskup środkowoeuropejski
Okres sprawowania

1991–2013

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia środkowoeuropejska

Śluby zakonne

28 marca 1970

Nominacja biskupia

23 maja 1991

Chirotonia biskupia

21 lipca 1991

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 lipca 1991

Miejscowość

Belgrad

Miejsce

Sobór św. Michała Archanioła

Konsekrator

Paweł

Współkonsekratorzy

Stefan (Boca), Laurenty (Trifunović), Bazyli (Vadić), Jerzy (Đokić), Ireneusz (Bulović), Atanazy (Jevtić), Chryzostom (Stolić), Lucjan (Vladulov)

Konstantyn, imię świeckie Krsta Đokić (ur. 26 września 1946 w Gornjem Crnjelovie) – biskup Serbskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1967 ukończył seminarium duchowne św. Arseniusza w Sremskich Karlovcach. 28 marca 1970 złożył wieczyste śluby zakonne. W 1974 ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. Po uzyskaniu dyplomu spędził rok w Stanach Zjednoczonych w celu kontynuowania edukacji teologicznej i nauki języka angielskiego. Od 1978 do 1982 był wykładowcą seminarium Trzech Świętych Hierarchów przy monasterze Krka, następnie zaś pracował w podobnym charakterze w seminarium, którego był absolwentem. 23 maja 1991 Święty Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego wybrał go na biskupa środkowoeuropejskiego. Uroczysta chirotonia miała miejsce w soborze św. Sawy w Belgradzie 21 lipca 1991 z udziałem patriarchy serbskiego Pawła i ośmiu innych hierarchów.

W grudniu 2012 został zawieszony w zarządzaniu eparchią na skutek licznych skarg wiernych, w jego sprawie otwarte zostało postępowanie przed sądem cerkiewnym[1]. 1 czerwca 2013 Święty Synod Serbskiego Kościoła Prawosławnego zwolnił go z katedry[2].

Jego brat Đоrđе, w monasterze Jerzy, był biskupem kanadyjskim w jurysdykcji Serbskiego Kościoła Prawosławnego, drugi brat Ljubomir został prawosławnym kapłanem, zaś siostra Nadežda – mniszką[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]