Konsulat RP w Ełku
| |
| Data utworzenia |
1922 |
|---|---|
| Data likwidacji |
1939 |
| Konsul | |
| Zatrudnienie |
5 (1928), 2 osoby (1939) |
| Adres | |
| Luisenplatz 2 Lyck | |
Położenie na mapie Ełku  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ełckiego  | |
 53°49′28,31″N 22°21′04,90″E/53,824530 22,351360
| |
Wicekonsulat RP w Ełku (niem. Polnisches Wicekonsulat in Lyck) – polska placówka konsularna działająca w okresie międzywojennym w ówczesnym Lycku.
Urząd konsularny w randze wicekonsulatu powołany w 1922 celem reprezentowania spraw polskich w tej części niemieckich Prus Wschodnich (Ostpreußen).
Siedziba[edytuj | edytuj kod]
Początkowo konsulat mieścił się przy Bismarckstraße 20 (1923-1925), obecnie ul. Mickiewicza, budynek zachował się, przy Freystraße 3 (1926-1928), ul. Marii Konopnickiej, przy Falkstraße 19 (1928-1932), ul. Chopina. W 1932 urząd przeniósł się do budynku przy Luisenplatz 2, ul. 3 Maja 10, mieszczącym obecnie część podmiotów kurii biskupiej[1].
Kierownicy konsulatu[edytuj | edytuj kod]
- 1922–1924 – dr Filip Zawada
- 1924–1928 – Tadeusz Kunicki, sekretarz konsularny p.o. wicekonsula
- 1928–1931 – Zygmunt Liczbiński, wicekonsul
- 1931 – dr Tadeusz Borkowski, konsul
- 1931-1932 – Tadeusz Chęciński, wicekonsul
- 1932–1933 – Jan Rapf, wicekonsul
- 1933–1936 – Romuald Putryński, wicekonsul/konsul
- 1936–1939 – Mieczysław Rogalski-Dzierżykray[1]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Kołodziej: Inwentarze akt konsulatów polskich w Niemczech 1918-1939, Instytut Śląski, Opole 1983, s. 119
- Edward Kołodziej: Źródła do dziejów Polaków na Warmii, Powiślu i Mazurach oraz IV Dzielnicy Związku Polaków w Niemczech w okresie międzywojennym przechowywane w Archiwum Akt Nowych, Komunikaty Mazursko-Warmińskie, nr 1, 1983, s. 99–107
- Małgorzata Szostakowska: Konsulaty polskie w Prusach Wschodnich w latach 1920–1939, Pojezierze, Olsztyn 1990, s. 270, ISBN 83-7002-341-X.
- Henryk Chałupczak, Edward Kołodziej (opr.): Zjazdy i konferencje konsulów polskich w Niemczech, protokoły i sprawozdania, 1920–1939, Wyd. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1999, s. 375, ISBN 83-227-1354-1.
- Marek Masnyk, Ryszard Kaczmarek: Konsulaty na pograniczu polsko-niemieckim i polsko-czechosłowackim w latach 1918–1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2004, s. 206, ISBN 83-226-1334-2.
- Wojciech Skóra: Polskie placówki konsularne w Niemczech we wrześniu 1939 roku, [w:] Z morza i Pomorza. Spojrzenie na wrzesień 1939. Polityka i wojna, Toruń 2011, s. 432–457, [w:] [1]