Kopalino
Na mapach: 
54°47′20″N 17°51′03″E/54,788889 17,850833
54°47′20″N 17°51′03″E/54,788889 17,850833| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
17 - 20 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2021) |
163[2] |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
84-210[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GWE |
| SIMC |
0160347 |
Położenie na mapie gminy Choczewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego  | |
| 54°47′20″N 17°51′03″E/54,788889 17,850833[1]
| |
Kopalino (kaszb. Kòpalëno) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Choczewo na obszarze Pobrzeża Kaszubskiego[4][5][6].
Wieś jest siedzibą sołectwa Kopalino, w którego skład wchodzą również miejscowości: Lubiatowo i część wsi Lubiatowo – Szklana Huta. Położenie w odległości niecałych 2 km od plaży nad Bałtykiem przyśpieszyło proces przekształcania się wioski w miejscowość turystyczno-letniskową.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
W latach 1865–1945 działała tu stacja ratownicza[7].
Inne miejscowości ze zbliżonym prefixem do Kopalin: Kopaliny, Kopalina.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Współczesna struktura demograficzna wioski Kopalino na podstawie danych z lat 1995-2009 według roczników GUS-u, z prezentacją danych z 2002 roku[8]:
| WYSZCZEGÓLNIENIE | J. m. |
POPULACJA MIESZKAŃCÓW (w przedziałach wiekowych w 2002 roku) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| OGÓŁEM | 0-9 | 10-19 | 20-29 | 30-39 | 40-49 | 50-59 | 60-69 | 70-79 | 80+ | ||||||
| I. | OGÓŁEM | os. | 155 | 19 | 45 | 12 | 24 | 25 | 8 | 11 | 9 | 2 | |||
| – | odsetek | % | 100 | 12,3 | 29 | 7,7 | 15,5 | 16,1 | 5,2 | 7,1 | 5,8 | 1,3 | |||
| 1. | WEDŁUG PŁCI | ||||||||||||||
| A. | Mężczyzn | os. | 85 | 13 | 25 | 7 | 11 | 18 | 3 | 3 | 5 | – | |||
| – | odsetek | % | 54,8 | 8,4 | 16,1 | 4,5 | 7,1 | 11,6 | 2 | 1,9 | 3,2 | – | |||
| B. | Kobiet | os. | 70 | 6 | 20 | 5 | 13 | 7 | 5 | 8 | 4 | 2 | |||
| – | odsetek | % | 45,2 | 3,9 | 12,9 | 3,2 | 8,4 | 4,5 | 3,2 | 5,2 | 2,6 | 1,3 | |||
Rysunek 1.1 Piramida populacji – struktura płci i wieku wioski[8]
| WYSZCZEGÓLNIENIE | J. m. |
POPULACJA MIESZKAŃCÓW (w grupach wiekowych w 2002 roku) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| OGÓŁEM | Mężczyzn | Kobiet | |||||||||||||||||
| I. | OGÓŁEM | os. | 155 | 85 | 70 | ||||||||||||||
| – | odsetek | % | 100 | 54,8 | 45,2 | ||||||||||||||
| 1. | W WIEKU | ||||||||||||||||||
| A. | Przedprodukcyjnym | os. | 59 | 36 | 23 | ||||||||||||||
| – | odsetek | % | 38,1 | 23,2 | 14,9 | ||||||||||||||
| B. | Produkcyjnym | os. | 75 | 42 | 33 | ||||||||||||||
| – | odsetek | % | 48,4 | 27,1 | 21,3 | ||||||||||||||
| a. | mobilnym | os. | 54 | 29 | 25 | ||||||||||||||
| – | odsetek | % | 34,8 | 18,7 | 16,1 | ||||||||||||||
| b. | niemobilnym | os. | 21 | 13 | 8 | ||||||||||||||
| – | odsetek | % | 13,6 | 8,4 | 5,2 | ||||||||||||||
| C. | Poprodukcyjnym | os. | 21 | 7 | 14 | ||||||||||||||
| – | odsetek | % | 13,5 | 4,5 | 9 | ||||||||||||||
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 57555
- ↑ Polska w Liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2023-11-24] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 513 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Janusz Sitek: Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej. Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, Główny Geodeta Kraju, Urząd Rady Ministrów, Komisja Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera, 1991. ISBN 83-7000-071-1.
- ↑ Jan Bielec (red.), Stanisława Szwałek: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. T. II: K - P. Warszawa: GUS, 1981.
- ↑ Kopalino, wieś, gmina Choczewo, powiat wejherowski, województwo pomorskie. [w:] Mapa topograficzna w skali 1:10 000. ORTO [on-line]. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2011, geoportal.gov.pl [dostęp 2011-03-16]. (pol.).
- ↑ Iwona Pietkiewicz, Antoni F. Komorowski. Bezpieczeństwo statków w rejonie Bałtyku południowego. „Nautologia”. 151, s. 66-67, 2014. Polskie Towarzystwo Nautologiczne. ISSN 0548-0523.
- ↑ a b c d Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS, 2011, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2011-03-10]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bielec Jan (red.), Szwałek Stanisława: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. T. II: K - P. Warszawa: GUS, 1981.
- Sitek Janusz: Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej. Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, Główny Geodeta Kraju, Urząd Rady Ministrów, Komisja Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera, 1991. ISBN 83-7000-071-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kopalino, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 370.
