Korczak VII

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Korczak VII wg J. Ostrowskiego
Herb Korczak VIII wg J. Ostrowskiego

Korczak VIIpolski herb szlachecki, odmiana herbu Korczak, sam występujący w kilku wariantach.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Herb występował w trzech wariantach:

Korczak VII (Abszlang, Jelec, Łopot obm.): W polu czerwonym nad trzema wrębami srebrnymi dwa takież jelce w krzyż skośny.

Korczak VIII (Silicz): W polu czerwonym nad trzema wrębami srebrnymi dwie takież klamry oblężnicze.

Silicz: W polu czerwonym, nad trzema wrębami srebrnymi krzyż św. Andrzeja złoty.

W każdym wariancie w klejnocie trzy pióra strusie i labry czerwone, podbite srebrem.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Korczak VII i VIII: Łopata, Łopatka, Łopatyński, Łopot, Łopott, Ptaszewicz, Silicz, Wytyz, Wytyzcz.

Silicz to herb własny małoruskiej rodziny (cz. gałązy) Siliczów.

Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]

Silicz:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. А.У. Мацук: Барацьба магнацкiх груповак у ВКЛ (1717-1763 гг.). Мінск: 2010, s. 640. (biał.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kasper Niesiecki: Korona Polska przy Złotey Wolnosci starozytnemi Rycerstwa Polskiego y W.X. Litewskiego Kleynotami.
  • Juliusz Ostrowski: Księga Herbowa Rodów Polskich.
  • Tablice Odmian Herbowych Chrąńzskiego. Wydał Juliusz Ostrowski. Warszawa: 1909.
  • J.-S. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz: Elektorowie królów Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego. Lwów: 1910.
  • Наталя Яковенко: Українська шляхта з кiнця XIV до середини XVII століття. Волинь i Центральна Україна. Київ: 2008. (ukr.).
  • В.К. Лукомский: Малороссийский гербовник. C.-Петербург: 1914. (ros.).
  • Г.А. Милорадович: Родословная книга Черниговского дворянства. T. 1. C.-Петербург: 1901. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]