Kord (broń)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kord
Pojedynek przy użyciu kordów, Gladiatoria fechtbuch, ok. 1435 r.

Kord (niem. hauswehre, bauernwehr) – rodzaj siecznej broni białej popularnej wśród uboższych warstw społecznych w średniowieczu i nowożytności. Pierwotnie rodzaj długiego noża lub puginału, który wyewoluował do formy pokrewnej szabli lub tasakowi.

W swojej późnej formie kord był bronią składającą się z jednosiecznej, lekko zakrzywionej głowni (często ze ściętym sztychem) osadzonej w otwartej rękojeści (z okładzinami nitowanymi poprzecznie), wyposażoną w jelec z dodatkową poprzeczną wypustką.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]