Kormoran niebieskooki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kormoran niebieskooki
Leucocarbo atriceps[1]
(P.P. King, 1828)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

głuptakowe

Podrząd

głuptakowce

Rodzina

kormorany

Rodzaj

Leucocarbo

Gatunek

kormoran niebieskooki

Synonimy
  • Phalacrocorax atriceps P.P. King, 1828
  • Notocarbo atriceps (P.P. King, 1828)
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     tylko poza sezonem lęgowym

Kormoran niebieskooki[3] (Leucocarbo atriceps) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Gniazduje w koloniach, poza sezonem lęgowym często tworzy duże stada.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała do 72 cm. Charakterystyczny czubek na głowie. Wierzch ciała ciemny, niebieskoczarny, kontrastujący z zupełnie białym spodem – od podbródka do pokryw podogonowych; ciemna jedynie goleń. Zasięg bieli na głowie jest zmienny. W szacie godowej barkówki biało zakończone i biała plama na środku pleców; plamy tej brak u podgatunku falklandzkiego.

Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]

Ameryka Południowa, południowe oceany i wyspy, Półwysep Antarktyczny. Populacje z obszarów wysuniętych najdalej na północ gniazdują na południowym krańcu Ameryki Południowej. Podczas zimy może pozostawać na terenach lęgowych, ale również rozprasza się po morzu.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Systematyka tego gatunku jest kwestią sporną. Część systematyków zalicza kormorana niebieskookiego do rodzaju Phalacrocorax lub Notocarbo[4]. Autorzy Handbook of the Birds of the World Alive oraz Kompletnej listy ptaków świata wyróżniają 7 podgatunków[3][4]:

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) do L. atriceps zalicza tylko podgatunki atriceps i albiventer, pozostałe podnosi do rangi osobnych gatunków[5].

Status[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii LC (Least Concerngatunek najmniejszej troski). Globalny trend liczebności populacji nie jest znany[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leucocarbo atriceps, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b BirdLife International, Leucocarbo atriceps, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-02-29] (ang.).
  3. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2021-07-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-23].
  4. a b Orta, J., Garcia, E.F.J., Christie, D.A., Jutglar, F. & Kirwan, G.M.: Imperial Shag (Leucocarbo atriceps). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-29].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-12]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]